Του Νίκου Κολοκυθά
Στα δίπτυχα του Οικουμενικού Θρόνου, νέος Μητροπολίτης Γέρων Χαλκηδόνος καταγράφεται από σήμερα ο κ. Εμμανουήλ. Ο επί 17ετία μητροπολίτης Γαλλίας, ενθρονίστηκε σήμερα στον Ι. Ναό Αγίου Γεωργίου στο Φανάρι.
Ο 63χρονος Εμμανουήλ Αδαμάκης με καταγωγή από τον Άγιο Νικόλαο Κρήτης, απέκτησε στην -άτυπη- εκκλησιαστική σημειολογία του Οικουμενικού Πατριαρχείου εκτός από τον τίτλο του Χαλκηδόνος και τη θέση του υπ’ αριθμόν δύο στο «οργανόγραμμα» του Οικουμενικού Θρόνου.
Η εμπειρία λέει πάντως πως οι τίτλοι δεν κάνουν τις θέσεις, ούτε δίνουν δύναμη. Τα πρόσωπα δίνουν το κύρος ή καταβαραθρώνουν τους τίτλους και κάνουν τα αξιώματα να χάνουν τη λάμψη τους. Η ιστορία θα δείξει αν ο κ. Εμμανουήλ θα είναι αντάξιος του τίτλου και των προκατόχων του.
Για πολλούς η επιλογή του κ. Εμμανουήλ από τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο σε αυτή τη θέση έγινε για δύο λόγους.
Πρώτον έπρεπε «κάτι να του δώσει». Αρκετά χρόνια προσδοκούσε ο κ. Εμμανουήλ να πάρει έναν υψηλότερο τίτλο. Στη θητεία του ως εκπρόσωπος του Οικουμενικού Πατριαρχείου στον Θεολογικό Διάλογο της Ορθοδοξίας, ήταν μετρημένος. Υπερασπιζόταν πάντοτε τα συμφέροντα του Πατριαρχείου.
Μπορεί να μην ήταν άριστος και βαθύς γνώστης της Θεολογίας, εκμυστηρεύονται γηραιοί καθηγητές Θεολογίας που συμμετείχαν στις διορθόδοξες συναντήσεις. Διαφύλαττε πάντοτε όμως τα δίκαια του Οικουμενικού Πατριαρχείου και του Πατριάρχη Βαρθολομαίου.
Ο κ. Εμμανουήλ αρχικά επιδίωξε να γίνει Αρχιεπίσκοπος Αμερικής. Οι συγκυρίες και κάποια γεγονότα στη Γαλλία που δημιούργησαν θόρυβο και, το κυριότερο, η πεποίθηση του κ. Βαρθολομαίου πως ο κ. Ελπιδοφόρος θα ήταν καλύτερος σε αυτή τη θέση, οδήγησαν τον κ. Εμμανουήλ μακριά από τις ΗΠΑ.
Η πορεία του Αρχιεπισκόπου Αμερικής κ. Ελπιδοφόρου και τα βήματά του αποδεικνύουν πως η επιλογή του Οικουμενικού Πατριάρχη ήταν σωστή. Σπάνια άλλωστε ο Οικουμενικός Πατριάρχης έχει πέσει έξω στις εκτιμήσεις του για τα πρόσωπα. Και όταν έπεφτε έξω, μετά, χωρίς συναισθηματισμούς, προχωρούσε σε «διορθώσεις».
Ο δεύτερος λόγος για τον οποίο ο κ. Εμμανουήλ έλαβε τον τίτλο του Χαλκηδόνος, ήταν, λένε άνθρωποι που γνωρίζουν άριστα τα εκκλησιαστικά, για να γίνει η ασπίδα του κ. Βαρθολομαίου και το «αντίπαλο δέος» του Γέροντος Πριγκηπονήσσων Δημητρίου.
Να γίνει το αντίβαρο και μαζί με τους νέους αρχιερείς που περιβάλλουν τον Οικουμενικό Πατριάρχη, να λειτουργούν «πρώτα για το Πατριαρχείο και τον κ. Βαρθολομαίο και μετά για τον εαυτό τους».
Ο κ. Βαρθολομαίος αναζητά άλλωστε ανθρώπους που θα λειτουργούν κυρίως πατριαρχικά και μετά θα υπηρετούν τις επιδιώξεις τους ως «δελφίνοι».
Τα επόμενα χρόνια θα φανεί ποιος θα είναι ο ρόλος του νέου Γέροντος Χαλκηδόνος και αν θα καταφέρει να βρει την ισορροπία με τον Γέροντα Πριγκηπονήσσων Δημήτριο ή αν από σήμερα ξεκινά ένας άτυπος ανταγωνισμός κι από τους δύο με το βλέμμα τους στην επόμενη ημέρα…