Πατριαρχική και Πολυαρχιερατική Συγχοροστασία για την γιορτή της Ινδίκτου (ΒΙΝΤΕΟ) (upd)

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ: 2/9/2024, 08:14

Με ιδιαίτερη λαμπρότητα, σύμφωνα με την μακραίωνη εκκλησιαστική τάξη και παράδοση, εορτάστηκε την Κυριακή, 1 Σεπτεμβρίου 2024, στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, η αρχή της Ινδίκτου – η εκκλησιαστική πρωτοχρονιά – και η Σύναξη της Υπεραγίας Θεοτόκου της Παμμακαρίστου, της οποίας η πανίερη εικόνα φυλάσσεται στον Πάνσεπτο Πατριαρχικό Ναό. Η Μητέρα Εκκλησία έχει αφιερώσει την ημέρα αυτή, από το 1989, και στην προσευχή υπέρ της προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος.

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος χοροστάτησε στη Θεία Λειτουργία, συγχοροστατούντων των Αρχιερέων Ταλλίνης και πάσης Εσθονίας κ. Στεφάνου, Γέροντος Χαλκηδόνος κ. Εμμανουήλ, Γέροντος Δέρκων κ. Αποστόλου, Γέροντος Πριγκηποννήσων κ. Δημητρίου, Βρυούλων κ. Παντελεήμονος, Αγκύρας κ. Ιερεμία, Καναδά κ. Σωτηρίου, Δέρβης κ. Ιεζεκιήλ, Βοστώνης κ. Μεθοδίου, Βιζύης κ. Αθηναγόρα, Καρπάθου και Κάσου κ. Αμβροσίου, Μιλήτου κ. Αποστόλου, Ανέων κ. Μακαρίου, Προικοννήσου κ. Ιωσήφ, Φιλαδελφείας κ. Μελίτωνα, Σεβαστείας κ. Σεραφείμ, Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου κ. Δαμασκηνού, Ξάνθης κ. Παντελεήμονα, Σάμου και Ικαρίας κ. Ευσεβίου, Μυριοφύτου και Περιστάσεως κ. Ειρηναίου, Μύρων κ. Χρυσοστόμου, Θυατείρων και Μεγάλης Βρεταννίας κ. Νικήτα, Κολωνείας κ. Αθανασίου, Λαοδικείας κ. Θεοδωρήτου, Ικονίου κ. Θεολήπτου, Κασσανδρείας κ. Νικοδήμου, Ειρηνουπόλεως κ. Νικάνδρου, Σερρών και Νιγρίτης κ. Θεολόγου, Αρκαλοχωρίου, Καστελλίου και Βιάνου κ. Ανδρέα, Σιδηροκάστρου κ. Μακαρίου, Πιττσβούργου κ. Σάββα, Αγίου Φραγκίσκου κ. Γερασίμου, Εδέσσης και Πέλλης κ. Ιωήλ, Σάρδεων κ. Ευαγγέλου, Βελγίου κ. Αθηναγόρα, Ρόδου κ. Κυρίλλου, Ελευθερουπόλεως κ. Χρυσοστόμου, Σερβίων και Κοζάνης κ. Παύλου, Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως κ. Βαρνάβα, Κουόπιο και Καρελίας κ. Αρσενίου, Γουίννιπεγκ κ. Ιλαρίωνος, Λέρου, Καλύμνου και Αστυπαλαίας κ. Παισίου, Κρήτης κ. Ευγενίου, Κορέας κ. Αμβροσίου, Ιταλίας κ. Πολυκάρπου, Χόνγκ Κόνγκ κ. Νεκταρίου, Κρήνης κ. Κυρίλλου, Κώου και Νισύρου κ. Ναθαναήλ, Άρτης κ. Καλλινίκου, Καλλιουπόλεως και Μαδύτου κ. Στεφάνου, Αμερικής κ. Ελπιδοφόρου, Σιγκαπούρης κ. Κωνσταντίνου, Αυστρίας κ. Αρσενίου, Μπουένος Άιρες κ. Ιωσήφ, Νικοπόλεως και Πρεβέζης κ. Χρυσοστόμου, Ιερισσού, Αγίου Όρους και Αρδαμερίου κ. Θεοκλήτου, Κυδωνιών κ. Αθηναγόρα, Μαρωνείας και Κομοτηνής κ. Παντελεήμονα, Πισιδίας κ. Ιώβ, Κίτρους κ. Γεωργίου, Σουηδίας κ. Κλεόπα, Ιωαννίνων κ. Μαξίμου, Ελασσώνος κ. Χαρίτωνα, Σηλυβρίας κ. Μαξίμου, Γρεβενών κ. Δαυίδ, Αδριανουπόλεως κ. Αμφιλοχίου, Νέας Ιερσέης κ. Αποστόλου, Όουλου κ. Ηλία, Αυστραλίας κ. Μακαρίου, Νέας Κρήνης και Καλαμαριάς κ. Ιουστίνου, Πέτρας και Χερρονήσου κ. Γερασίμου, Σμύρνης κ. Βαρθολομαίου, Ίμβρου και Τενέδου κ. Κυρίλλου, Ιεραπύτνης και Σητείας κ. Κυρίλλου, Φιλίππων, Νεαπόλεως και Θάσου κ. Στεφάνου, Σύμης κ. Χρυσοστόμου, Σικάγου κ. Ναθαναήλ, Νέας Ζηλανδίας κ. Μύρωνος, Ελβετίας κ. Μαξίμου, Σισανίου και Σιατίστης κ. Αθανασίου, Λήμνου και Αγίου Ευστρατίου κ.Ιεροθέου, Θεσσαλονίκης κ. Φιλοθέου, Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου κ. Προδρόμου, Ιρλανδίας κ. Ιακώβου, Ισπανίας και Πορτογαλίας κ. Βησσαρίωνος, Σαράντα Εκκλησιών κ. Ανδρέα, Προύσης κ. Ιωακείμ, Γαλλίας κ. Δημητρίου, Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης κ. Πλάτωνος, Καστορίας κ. Καλλινίκου, Πολυανής και Κιλκισίου κ. Βαρθολομαίου, Ντένβερ κ. Κωνσταντίνου, Δράμας κ. Δωροθέου, Παραμυθίας, Φιλιατών και Γηρομερίου κ. Σεραπίωνος, Φλωρίνης, Πρεσπών και Εορδαίας κ. Ειρηναίου, Σελευκείας κ. Θεοδώρου, και Μεξικού κ. Ιακώβου, Πανιερ. Ιεραπόλεως κ. Αντωνίου, Νύσσης κ. Γρηγορίου, Ασπένδου κ. Ιερεμία, και Παμφίλου κ. Δανιήλ, και Θεοφιλ. Τορόντο κ. Ανδρέα, Πιαρνού και Σααρέμα κ. Αλεξάνδρου, Πέρθης κ. Ελπιδίου, Αδελαίδος κ. Σιλουανού, Μελβούρνης κ. Κυριακού, Χώρας κ. Ευμενίου, και Βρισβάνης κ. Βαρθολομαίου.

Στο Μήνυμά του ο Οικουμενικός Πατριάρχης υπενθυμίζει ότι εφέτος συμπληρώνονται 35 έτη από την καθιέρωση από την Αγία και Ιερά Σύνοδο του Οικουμενικού Πατριαρχείου της 1ης Σεπτεμβρίου ως Ημέρας προσευχών υπέρ της προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος, και επισημαίνει:

“Η περιβαλλοντική απειλή είναι μία διάστασις της εκτεταμένης κρίσεως του συγχρόνου πολιτισμού. Εν τη εννοία ταύτη, η αντιμετώπισις του προβλήματος δεν είναι δυνατόν να δοθή επί τη βάσει των αρχών αυτού του πολιτισμού, της λογικής δηλαδή η οποία το εδημιούργησε. Έχομεν εκφράσει κατ’ επανάληψιν την πεποίθησίν μας ότι εις την ζωτικήν διά το μέλλον της ανθρωπότητος και του πλανήτου μας πνευματικήν και αξιολογικήν μεταστροφήν δύνανται να συμβάλουν μεγάλως αι Εκκλησίαι και αι θρησκείαι.

Η γνησία θρησκευτική πίστις καταλύει την αλαζονείαν και τον τιτανισμόν του ανθρώπου, αποτελεί ανάχωμα εις την μετατροπήν του εις «ανθρωποθεόν», ο οποίος καταργεί μέτρα, όρια και αξίας, αυτοαναγορεύεται εις «πάντων μέτρον», εργαλειοποιεί τον συνάνθρωπον και την φύσιν διά την ικανοποίησιν των ακορέστων αναγκών και των αυθαιρέτων επιδιώξεών του.”