Την Κυριακή 6 Αυγούστου το απόγευμα ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων μετέβη στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου στο ορεινό και όμορφο Σέλι, όπου χοροστάτησε στον Εσπερινό και στη Μεγάλη Παράκληση της Υπεραγίας Θεοτόκου και κήρυξε τον θείο λόγο.
Στο τέλος της Ιεράς Ακολουθίας, ο Μητροπολίτης κ. Παντελεήμων αναφέρθηκε εκτενώς στις Βλάχες ηρωίδες γυναίκες που θυσιάστηκαν το 1878 στο Γαλακτό και ανακοίνωσε ότι η μνήμη τους θα εορτάζεται στο Σέλι πανηγυρικά κάθε χρόνο στις 16 Αυγούστου, ημέρα κατά την οποία τελείται Μεθεόρτιο Πολυαρχιερατικό Συλλείτουργο για την εορτή της Κοιμήσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου.
Μετά την ανακοίνωση του Μητροπολίτη, τον λόγο έλαβε ο προϊστάμενος της ενορίας Αρχιμ. Σωσίπατρος Πιτούλιας, Αρχιερατικός Επίτροπος περιχώρων Βεροίας και προϊστάμενος του Ιερού Προσκυνηματικού Ναού του Οσίου Αντωνίου Βεροίας και ευχαρίστησε υιικώς τον Μητροπολίτη τόσο για την καθιέρωση της ετήσιας εορτής των Βλάχων ηρωίδων γυναικών, όσο και για την πατρική του μέριμνα ώστε κάθε χρόνο το ορεινό Σέλι, το χωριό των Βλάχων, να φιλοξενεί Αγίους Αρχιερείς, οι οποίοι μετά την πανήγυρη της Παναγίας των Ποντίων στο Ιερό Προσκύνημα της Σουμελά, μεταβαίνουν στις 16 Αυγούστου στο Σέλι και λαμπρύνουν με την παρουσίας τους τις λατρευτικές μεθεόρτιες εκδηλώσεις.
Ο Μητροπολίτης κ. Παντελεήμων στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων:
«Μακάριοι οι ακούοντες τον λόγον του Θεού και φυλάσσοντες αυτόν».
Μαζί με τους μακαρισμούς και τα εγκώμια προς την Υπεραγία Θεοτοκο, που ακούονται αυτές τις ημέρες, τις αφιερωμένες στη χάρη της, και μαζί με τον μακαρισμό της άγνωστης εκείνης γυναίκας προς την Παναγία Μητέρα του Κυρίου μας, το «μακαρία η κοιλία η βαστασασά σε και μαστοί ούς εθήλασας», ακούσαμε προ ολίγου, στο ευαγγελικό ανάγνωσμα της Μεγάλης Παρακλήσεως, και τον μακαρισμό που απευθύνει ο Χριστός προς όσους ακούουν τον λόγο του Θεού και τον τηρούν.
«Μακάριοι οι ακούοντες τον λόγον του Θεού και φυλάσσοντες αυτόν».
Είναι όντως μακάριοι όσοι έχουν το προνόμιο να ακούν τον λόγο του Θεού, ο οποίος είναι η αλήθεια, είναι το φως που φωτίζει τον δρομο των ανθρώπων, είναι γλυκύτερος «υπέρ μέλι και κηρίον» και αναπαύει τις ψυχές των ανθρώπων, γιατί μπορούν να είναι βεβαιες ότι δεν θα τις παραπλανήσει ποτέ, αλλά θα τις οδηγήσει κοντά στον Θεό, στην αιώνια μακαριότητα.
Αυτή όμως η μακαριότητα γίνεται πραγματικότης όχι όταν ακούμε μόνο τον λόγο του Θεού, αλλά και όταν τον ακολουθούμε και τον εφαρμόζουμε στη ζωή μας.
Γι᾽ αυτό και ο μακαρισμός του Κυρίου μας μπορεί να μην αφορά αποκλειστικά την Υπεραγία Θεοτόκο, καθώς δεν αναφέρεται άμεσα στην Παναγία μας, αλλά αναφέρεται κατ᾽ εξοχήν σε Αυτή. Διότι η Κυρία Θεοτόκος είχε το μεγάλο προνόμιο να βρεθεί από τριών ετών στον ναό του Θεού και να μεγαλώσει εκεί ακούοντας και μελετώντας τον λόγο του Θεού.
Αλλά και στη μετέπειτα ζωή της, όταν αξιώθηκε να γίνει Μητέρα του Υιού και Λόγου του Θεού, του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, είχε το ιδιαίτερο προνόμιο να ακούει καθημερινά τον λόγο του Υιού της.
Δεν περιορίσθηκε όμως μόνο στην ακοή του λόγου του Θεού, αλλά τον έκανε από την πρώτη στιγμή και οδηγό στη ζωή της. Τον ακολούθησε και τον εφάρμοσε με απόλυτη πιστότητα, ώστε να κερδίσει την εύνοια του Θεού, να γίνει αυτή η Κεχαριτωμένη Κόρη, την οποία επέλεξε ο Θεός για να γίνει Μητέρα του Υιού του, και ως τέτοια να μακαρίζεται στους αιώνες από τις γενεές των ανθρώπων.
Αυτό καλούμεθα να κάνουμε και εμείς, στους οποίους ο Θεός έδωσε τη δυνατότητα να ακούμε τον λόγο του με διάφορους τρόπους, και συγχρόνως μας έδωσε την προοπτικη να κερδίσουμε τη μακαριότητα όσων τηρούν τον λόγο και το θέλημά του, όπως η Υπεραγία Θεοτόκος, την οποία τιμούμε όλες αυτές τις ημέρες του Δεκαπενταυγούστου και ιδιαιτέρως στους ιερούς ναούς που είναι αφιερωμένοι στην Κοίμησή της.
Ένας από αυτούς στην επαρχία μας είναι και ο ιερός αυτός ναός της Παναγίας στο Σέλι, στον οποίο την τιμούμε πανηγυρικά κάθε χρονο στις 16 Αυγούστου.
Θα ήθελα μάλιστα, με την ευκαιρία της παρουσίας μου σήμερα στον ναό σας, να εκφράσω ιδιαιτέρως τη χαρά μου για την είδηση που διάβασα στις εφημερίδες ότι κάποιοι ανέλαβαν την πρωτοβουλία να ανακαινίσουν το μνημείο προς τιμήν των γυναικών που έπεσαν το 1878 στο Γαλακτό, μία μάλιστα και με το βρέφος της στην αγκαλιά της, για να μην ατιμασθούν από τα χέρια των Τούρκων και αναγκασθούν να αρνηθούν την καθαρότητα, την αγνότητα και την πίστη τους. Έτσι θα μπορούμε όλοι να διαβάζουμε και τα ονόματά τους που είχαν σβυστεί με το πέρασμα του χρόνου.
Αυτές οι γυναίκες, η Ελένη, η Αλεξάνδρα, η Μαρία, η Κυράτσα, η Ευαγγελία, η Αθανασία και η Αικατερίνη, ακολούθησαν το παράδειγμα των γυναικών που έπεσαν το 1822 στα νερά της Αράπιτσας, για να μην ατιμασθούν από τους Τούρκους. Προτίμησαν να θυσιάσουν τη ζωή τους, για να μην αρνηθούν την πίστη τους. Επέλεξαν και αυτές την αγαθή μερίδα, όπως και η Μαρία, η αδελφή της Μάρθας, για την οποία ακούσαμε προηγουμένως στο ευαγγελικό ανάγνωσμα, και ανήκουν σε εκείνους, τους οποίους μακάρισε ο Χριστός «ως φυλάσσοντες τον λογον του Θεού», γιατί φύλαξαν την πίστη τους, φύλαξαν την καθαρότητα της ψυχής και του σώματός τους, θυσιάζοντας τη ζωή τους στο Γαλακτό.
Είναι οι Βλάχες αυτές γυναίκες αναμφίβολα ηρωίδες, όπως και οι Ναουσαίες γυναίκες που έπεσαν στην Αράπιτσα, και καλώς τις τιμά ο κόσμος ως ηρωίδες. Για την Εκκλησία όμως οι γυναίκες αυτές είναι και μάρτυρες, είναι νεομάρτυρες, και η Εκκλησία τις τιμά ως μάρτυρες κατατάσσοντας τες στο Αγιολόγιό της.
Αυτό αποτελεί μάλιστα παλαιά παράδοση της Εκκλησίας μας, όπως μαρτυρούν οι ομιλίες και οι εγκωμιαστικοί λόγοι του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου για τις αγίες μάρτυρες Βερενίκη και Προσδόκη και τη μητέρα τους Δομνίνη, αλλά και την αγία Πελαγία την παρθένο, οι οποίες προτίμησαν τον εθελούσιο θάνατο προκειμένου να διαφυλάξουν τη χριστιανική πίστη και την τιμή τους, και γι᾽ αυτό λογίζονται από την Εκκλησία μας ως μάρτυρες.
Ανάλογα για την Εκκλησία μας είναι και οι επτά αυτές Βλάχες γυναίκες που προανέφερα νεομάρτυρες, όπως και οι γυναίκες της Αράπιτσας, για τις οποίες δίπλα στο μνημείο της θυσίας και του μαρτυρίου τους, το οποίο κατεσκεύασε η πόλη της Ναούσης, η Εκκλησία τοποθέτησε δίπλα στο μνημείο και την εικόνα τους ως αγίων νεομαρτύρων, και τις τιμά μαζί με όλους τους άλλους αγίους Ναουσαίους νεομάρτυρες.
Το ίδιο είναι χρέος μας να κάνουμε και γι’ αυτές τις γυναίκες, τις Βλάχες, που μαρτύρησαν στο Γαλακτό, και να καθιερώσουμε να τιμούμε τη μνήμη τους στις 16 Αυγούστου, ημέρα κατά την οποία πανηγυρίζουμε με τους αγίους Αρχιερείς, οι οποίοι συμμετέχουν στην πανήγυρη της Παναγίας των Ποντίων, στο Ιερό Προσκύνημα της Σουμελά, και εδώ στο Σέλι την Παναγία των Βλάχων.
Εύχομαι, λοιπόν, στην επόμενη συνάντησή μας, στις 16 Αυγούστου, να τιμήσουμε τη μνήμη αυτών των αγίων Νεομαρτύρων γυναικών, οι οποίες τίμησαν και την πατρίδα αλλά και την πίστη και την Εκκλησία μας και δέονται στον ουρανό για όλους μας.
