Οικουμενικός Πατριάρχης: Η Ρωμηοσύνη είναι τρόπος και ιδέα και όνειρο

Στην πρόσφατη ομιλία του κατά το επίσημο Δείπνο παρατιθέμο προς τιμήν του από την Αρχιεπισκοπή Αυστραλίας, ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος επικεντρώθηκε σε σημαντικά ζητήματα όπως η αγάπη, η αλληλεγγύη και η ανάγκη για διάλογο ανάμεσα στις θρησκευτικές κοινότητες, τόσο στην Αυστραλία όσο και διεθνώς.

Ανέδειξε τον ρόλο της ελληνικής ομογένειας στην αυστραλιανή κοινωνία, χαρακτηρίζοντας τη Ρωμηοσύνη ως ένα ευρύτερο ιδανικό που υπερβαίνει εθνικές και γεωγραφικές καταγωγές.

Παράλληλα, υπογράμμισε τη σημασία των ηθικών αρχών της θρησκείας, όπως η αγάπη και η δικαιοσύνη, για την οικοδόμηση ενός αρμονικού κοινωνικού περιβάλλοντος, ενώ τόνισε τη σημασία του διαλόγου και της εκπαίδευσης για την κατανόηση μεταξύ των θρησκειών.

Με ιδιαίτερη έμφαση στο έργο του Οικουμενικού Πατριαρχείου, ο Πατριάρχης επισήμανε τη σημασία της θρησκευτικής ελευθερίας και των ανθρώπινων δικαιωμάτων, προσφέροντας παράλληλα ευχές και ευλογίες στους παρευρισκόμενους.

Παρατίθεται η ομιλία του Οικουμενικού Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου

Ιερώτατε Αρχιεπίσκοπε Αυστραλίας κ. Μακάριε, ποιμενάρχα της θεοσώστου ταύτης Επαρχίας,

Εξοχώτατε κύριε Peter Dutton, Πρόεδρε της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης,

Τιμιώτατοι λοιποί Αδελφοί Αρχιερείς και εκπρόσωποι των λοιπών Χριστιανικών Εκκλησιών και Ομολογιών εν Αυστραλία,

Εξοχώτατοι κύριοι Πρέσβεις,

Εξοχώτατοι κύριοι Υπουργοί,

Αξιότιμοι κύριοι Βουλευτές και Γερουσιαστές,

Εντιμολογιώτατε κ. Ανδρέα Λιβέρη, Πρόεδρε του εν Αυστραλία Τάγματος του Σωτήρος Χριστού των Οφφικιαλίων της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας, και λοιποί Εντιμολογιώτατοι Άρχοντες,

Ελλογιμώτατοι κύριοι Καθηγητές,

Αξιότιμοι κύριοι Πρόεδροι των Διοικητικών Συμβουλίων των Ενοριών-Κοινοτήτων και των ευαγών Καθιδρυμάτων της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας,

Εκλεκτά μέλη των ενταύθα Φιλοπτώχων Αδελφοτήτων,

Αξιότιμοι κύριοι Διευθυντές των Σχολείων και αγαπητοί μαθητές,

Εκλεκτοί παρόντες,

«Ο Χριστός εν τω μέσω ημών!»

Με ιδιαίτερη χαρά και ενθουσιασμό βρισκόμαστε και πάλι απόψε μεταξύ εκλεκτών φίλων και αδελφών γύρω από τη χαρμοδοτείρα αυτή τράπεζα και κοινωνούμε της αγάπης και της τιμής και απολαμβάνουμε της φιλοξενίας σας, αδελφοί και τέκνα, και επαναλαμβάνουμε μετά του Προφητάνακτος Δαβίδ «Ιδού δη τι καλόν ή τι τερπνόν, αλλ’ ή το κατοικείν αδελφούς επί το αυτό» (Ψλ. ρλβ’, 1). Τω όντι, αισθανόμαστε από την πρώτη στιγμή της άφιξής μας, μαζί με την τιμία συνοδεία μας, εδώ στην Αντίχθονα, ότι βρισκόμαστε μεταξύ αδελφών και ουδόλως αισθανθήκαμε ότι είμαστε σε «ξένον τόπον και αλαργινόν», κατά την λαϊκή μούσα.

Από την ολίγη πείρα, την οποία αποκτήσαμε κατά την ολιγοήμερη παραμονή μας στην ευλογημένη Αυστραλία, διαπιστώσαμε καλώς και ασφαλώς ότι η αυστραλιανή κοινωνία είναι φιλόξενη και ανοιχτή στην ετερότητα και τις διαφορετικές πολιτισμικές παραδόσεις· κοινωνία ανθρωπιάς, ελευθερίας, ίσων ευκαιριών, πολιτισμού, παιδείας, πνευματικών αξιών και θεμελιωδών θεσμών, όπως είναι, λόγου χάριν, η οικογένεια και η πίστη· μία κοινωνία εντός της οποίας οι πολίτες διαβιούν και οικοδομούν τη ζωή τους σε στερεές και ασφαλείς βάσεις με ελπίδα και αισιοδοξία για το μέλλον.

Αυτής της ευημερούσας, οικονομικώς και πνευματικώς, αυστραλιανής κοινωνίας, αναπόσπαστο τμήμα αποτελούν οι Ομογενείς, οι Ρωμηοί, για να το πούμε ορθότερα, διότι η Ρωμηοσύνη είναι τρόπος και ιδέα και όνειρο και όχι τόπος και φυλετική καταγωγή. Η Ομογένεια της Αυστραλίας, αριθμητικώς πολυπληθής και ποιοτικώς ακμαία, δεν έτυχε μόνο των ευεργετημάτων της Κυβέρνησης της Αυστραλίας, αλλά προσέφερε σε αυτήν εκ του αστείρευτου πλούτου του Ελληνικού πολιτισμού και της μοναδικής παράδοσης της Ρωμηοσύνης και, τοιουτοτρόπως, συνέβαλε σε σημαντικό βαθμό στη διαμόρφωση και εξέλιξη της χώρας. Σήμερα, η Ομογένεια της Αυστραλίας συνιστά δυναμικό και υπολογίσιμο τμήμα της κοινωνίας.

Είναι, βεβαίως, αλήθεια ότι η Αυστραλία επισήμως είναι Κράτος ουδετερόθρησκο, δηλαδή αναγνωρίζει και προστατεύει την ελευθερία της θρησκευτικής συνείδησης και την ακώλυτη άσκηση της λατρείας, χωρίς όμως να υιοθετεί κάποια θρησκευτική παράδοση και ασφαλώς χωρίς να αντιμετωπίζει τη θρησκεία ως εχθρικό παράγοντα ή ως αναχρονιστικό θεσμό. Το μωσαϊκό αυτό των θρησκευτικών παραδόσεων αποτελεί πλούτο για την Αυστραλία, διότι ο ρόλος της θρησκείας, στις σύγχρονες κοινωνίες, παρά τα περί του αντιθέτου λεγόμενα, είναι πολύτιμος και μοναδικός.

Ουδείς δύναται να αρνηθεί ότι οι θρησκείες και δη η χριστιανική πίστη εμφορούνται από ένα σύνολο ηθικών αρχών και αξιών, όπως είναι για παράδειγμα, η αλληλεγγύη, η αγάπη προς τον πλησίον, η συγχωρητικότητα, η δικαιοσύνη και πλήθος άλλων θετικών στοιχείων, τα οποία συνυφαίνουν ένα κοινωνικό και ηθικό πλαίσιο, εντός του οποίου προάγεται η αρμονική συνύπαρξη των ετεροτήτων, το κοινοτικό πνεύμα, η αίσθηση του «συνανήκειν» και μια κοινή ταυτότητα.

Πλέον τούτων, το σύνολο των θρησκευτικών παραδόσεων προωθεί την οργανωμένη φιλανθρωπία και την αλληλοβοήθεια, όχι μόνο εντός της ίδιας θρησκευτικής Κοινότητας αλλά αδιακρίτως προς κάθε εμπερίστατο άνθρωπο. Οι ποικίλες εθελοντικές δράσεις, οι ομάδες κοινωνικής εργασίας και οι οργανωμένες πρωτοβουλίες παροχής κοινωνικής βοήθειας όχι μόνο αμβλύνουν τις κοινωνικές και οικονομικές αντιθέσεις, αλλά ενισχύουν τους δεσμούς μεταξύ των μελών της ίδιας ή διαφορετικών θρησκευτικών ομάδων και προάγουν την αλληλογνωριμία. Τέλος, είναι γνωστό ότι η διδασκαλία πολλών θρησκευτικών παραδόσεων, παρά τα πάμπολλα περί του αντιθέτου παραδείγματα, απορρίπτει τη βία και τη μισαλλοδοξία, ενώ προωθεί την ανοχή και την αλληλοκατανόηση.

Εμείς οι θρησκευτικοί ταγοί έχουμε ιερό και απαράβατο καθήκον να προωθήσουμε και να ενισχύσουμε όσα ήδη ελέχθησαν περιληπτικά, κυρίως μέσω του διαλόγου και της παιδείας. Ο διάλογος με τον άλλον εξαλείφει τα φοβικά σύνδρομα και τις προκαταλήψεις και εκτονώνει τις αρνητικές κοινωνικές διεργασίες. Ομοίως, η εκπαίδευση των μελών μιας θρησκευτικής Κοινότητας, από μικρή ηλικία, στις έννοιες του σεβασμού και της ανοχής, συνιστούν την ασφαλέστερη οδό και μέθοδο άμβλυνσης των προκαταλήψεων και του φανατισμού.

Προς αποφυγήν οποιασδήποτε παρεξήγησης και παρερμηνείας όσων ελέχθησαν, τονίζουμε με έμφαση ότι αλληλογνωριμία και αλληλοσεβασμός μεταξύ των μελών των διαφορετικών θρησκευτικών Κοινοτήτων δεν σημαίνουν επ’ ουδενί λόγῳ θρησκευτικό συγκρητισμό, αλλοίωση και έκπτωση της παραδοσιακής διδασκαλίας, όπως συνήθως λέγουν οι υποστηρικτές της αποκλειστικότητας και του απομονωτισμού. Ο σεβασμός στην παράδοση του άλλου δεν σημαίνει, σε καμία περίπτωση, προδοσία της πίστης μας και της αλήθειας μας.

Την αλήθεια αυτή υπερασπίσθηκε και υπερασπίζεται με θυσιαστική αγάπη και αυταπάρνηση το μαρτυρικό Οικουμενικό μας Πατριαρχείο ανά τους αιώνες. Το Οικουμενικό Πατριαρχείο, σεβόμενο απολύτως την αρχαία Παράδοση και Πίστη, είναι έτοιμο να εισέλθει σε διάλογο με κάθε καλοπροαίρετο συνομιλητή, όχι βεβαίως για να ανταλλάξει τις αρχές και τις αξίες της Ορθοδόξου πίστεώς του, αλλά για να μεταφέρει στον άλλον τη βιωματική αλήθεια της ορθοδόξου μαρτυρίας και να συνεργαστεί με όλους για τη διάδοση των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της θρησκευτικής ελευθερίας και της δικαιοσύνης και της ειρήνης.

Ευχαριστούμε, για μια ακόμη φορά, για την φιλοξενία και ευλογούμε και ευχόμεθα σε όλους σας, αλλά και σε καθέναν και καθεμία εξ υμών και τις οικογένειές σας, πλουσίαν την χάριν του Παναγίου Θεού και εν Κυρίω χαρά και ευλογία και καλήν δύναμιν!

Σας ευχαριστώ.

Φωτό: Νίκος Παπαχρήστου