Η ιερά μνήμη του αγίου Σωφρονίου του Αγιορείτου και Ησυχαστού, του εν Έσσεξ της Αγγλίας, και της αγίας Μεγαλομάρτυρος Ευφημίας εορτάσθηκε στο Ιερό Παρεκκλήσιο, το οποίο έχει αφιερωθεί στον νεοφανή άγιο Σωφρόνιο, και βρίσκεται στο δεξιό κλίτος του Ιερού Ναού της Αγίας Παρασκευής, στο κέντρο της Ναυπάκτου.
Το πρωί της εορτής, Πέμπτη 11 Ιουλίου, τελέσθηκε ο πανηγυρικός Όρθρος και η Αρχιερατική Θεία Λειτουργία από τον Μητροπολίτη Ιταλίας κ. Πολύκαρπο, ο οποίος, όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, παρεπιδημεί στην πατρίδα του, την Ναύπακτο.
Τον κ. Πολύκαρπο πλαισίωσαν οι Εφημέριοι της Ενορίας, ο Πρωτοπρ. π. Θεμιστοκλής Τσιτσιρίκης, ο π. Γεώργιος Παπαβαρνάβας και οι Διάκονοι π. Παίσιος και π. Αντώνιος.
Τον θείο Λόγο κήρυξε ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιερόθεος, ο οποίος παρέστη συμπροσευχόμενος στο Ιερό Βήμα.
Ο Μητροπολίτης αρχικά ευχαρίστησε τον Μητροπολίτη Ιταλίας κ. Πολύκαρπο για την θεία Λειτουργία που επιτέλεσε στο Παρεκκλήσιο του αγίου Σωφρονίου.
Στην συνέχεια είπε ότι η αγία Ευφημία, με το ιερό λείψανό της, κατοχύρωσε το δόγμα της Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου στην Χαλκηδόνα, το 451. Σύμφωνα με το δόγμα αυτό ο Χριστός έχει δύο φύσεις, θεία και ανθρώπινη, ενωμένες στο πρόσωπό Του ασυγχύτως, ατρέπτως, αδιαιρέτως, αχωρίστως.
Το ιερό λείψανο της αγίας Ευφημίας φυλάσσεται στον Πατριαρχικό Ναό του Αγίου Γεωργίου, για να δείχνει αυτό το δόγμα, καθώς επίσης και το δόγμα της ΣΤ΄ Οικουμενικής Συνόδου ότι, όπως ο Χριστός έχει δύο φύσεις, έχει και δύο θελήσεις. Έτσι η θέληση δεν είναι του προσώπου, γιατί τότε θα ίσχυε ο μονοθελητισμός, αλλά η θέληση είναι όρεξη της φύσεως.
Επομένως, όσοι μιλούν για βούληση, θέληση και ελευθερία του προσώπου, βρίσκονται έξω από την Ορθόδοξη θεολογία.
Συνέχισε λέγοντας ότι το δόγμα του δυοφυσιτισμού και δυοθελητισμού στο πρόσωπο του Λόγου το έζησαν όλοι οι άγιοι στην ζωή τους, και ο εορταζόμενος άγιος Σωφρόνιος, ο οποίος λίγο πριν την κοίμησή του έλεγε ότι δεν είναι συγγραφέας, αλλά ένας μοναχός που μετανοεί. Η μετάνοια είναι προϋπόθεση της Βασιλείας του Θεού. Και συνέχιζε ότι θα μπορούσε να γράψει ένα μεγάλο βιβλίο με τίτλο: «Τα μεγαλεία του πνεύματος του ανθρώπου εν Χριστώ». Κάθε άγιος με την μετάνοια ζει την ενέργεια του Θεού και ανταποκρίνεται με την δική του συνέργεια σε αυτήν και έτσι ζει τα μεγαλεία του Θεού.
Κατέληξε, να έχουμε τις ευχές των αγίων, για να ζήσουμε τα μεγαλεία του Θεού.
Στο τέλος της Θείας Ευχαριστίας, αφού ευλογήθηκαν τα εορταστικά κόλλυβα του αγίου, ο Μητροπολίτης Ιταλίας κ. Πολύκαρπος ευχαρίστησε τον Μητροπολίτη κ. Ιερόθεο για την άδεια και ευλογία να τελέσει την Θεία Λειτουργία στην Ενορία της αγίας Παρασκευής, στην οποία μεγάλωσε ο ίδιος, και μάλιστα κατά την ημέρα της ιεράς μνήμης του νεοφανούς αγίου Σωφρονίου, ο οποίος αγιοκατατάχθηκε επί των ημερών του Οικουμενικού Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου, αλλά και την ημέρα της ιεράς μνήμης της αγίας Μεγαλομάρτυρος Ευφημίας, η οποία είναι η Προστάτιδα της Ιεράς Μητρόπολης Ιταλίας.
Μετά την Θεία Λειτουργία ο «Σύνδεσμος Αγάπης» του Ιερού Ναού της Αγίας Παρασκευής προσέφερε εορταστικό κέρασμα στην αίθουσα κάτωθεν του Ναού.
Αρχιερατικός Εσπερινός μετ’ αρτοκλασίας από τον Μητροπολίτη Ναυπάκτου
Την παραμονή της εορτής, το απόγευμα, τελέσθηκε ο Αρχιερατικός Εσπερινός μετ’ αρτοκλασίας, χοροστατούντος του Μητροπολίτη Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιεροθέου.
Στο κήρυγμά του ο Μητροπολίτης αναφέρθηκε στον άγιο Σωφρόνιο που ήταν πολυχαρισματούχος άνθρωπος, είχε ευφυΐα και καλλιτεχνία, γι’ αυτό επιδόθηκε στην ζωγραφική, κάτω από την καθοδήγηση του διασήμου ζωγράφου Βασίλι Καντίνσκυ, ο οποίος ήταν υπέρμαχος της «καθαρής ζωγραφικής», συνδυάζοντας το «πνευματικό με την τέχνη».
Έπειτα, στο Παρίσι γνώρισε τον Ρώσο φιλόσοφο Μπερντιάγεφ, και άλλους Ρώσους θεολόγους, αλλά αυτόν τον απασχολούσε το ανώτατο Ον. Ύστερα από ένταση και προσευχή του αποκαλύφθηκε ότι ο Θεός είναι Ον, ο Χριστός είναι Θεός αγάπης. Έτσι, εγκατέλειψε τα πάντα και πήγε στο άγιον Όρος, όπου γνώρισε τον άγιο Σιλουανό, τον μεγάλο αυτόν εμπειρικό θεολόγο.
Έκτοτε, όπως ο ίδιος ομολογούσε, είχε τρεις επιδιώξεις: Η πρώτη, να γνωρίσει στον κόσμο τον άγιο Σιλουανό και να συγγράψη τον βίο, την πολιτεία και την διδασκαλία του. Η δεύτερη, να εξομολογηθεί την ζωή του, πράγμα που ήταν πιο δύσκολο, επικίνδυνο και οδυνηρό έργο, και το παρουσίασε αυτό με το βιβλίο του «Οψόμεθα τον Θεόν καθώς εστι». Και η τρίτη επιδίωξη, να ζήσουν και να μεταδώσουν οι μαθητές του τις κεντρικές διδασκαλίες του πατρός Σιλουανού.
Ο Μητροπολίτης είπε ότι αυτό είναι το έργο μας, το να παραλάβουμε την παράδοση που διαφυλάσσεται στην Εκκλησία και εκφράζεται από τους αγίους, να την ζούμε και να την μεταδίδουμε ως μεγάλη πνευματική κληρονομιά.
