Με λαμπρότητα και την παρουσία πλήθους πιστών εορτάσθηκε και στην Μητρόπολη Φθιώτιδος η Δεσποτική Εορτή της Ενανθρωπήσεως του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.
Στην πόλη της Λαμίας, στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Λαμίας ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Φθιώτιδος κ. Συμεών χοροστάτησε στον Μεγάλο Πανηγυρικό Εσπερινό και χειροθέτησε πνευματικό τον Αρχιμ. π. Βαρθολομαίο Κάσση, αδελφό της Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως Σωτήρος Αγίου Βλασίου Στυλίδος.
Το πρωί ο Σεβασμιώτατος χοροστάτησε στον Όρθρο στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Λαμίας και ακολούθως τέλεσε την Αρχιερατική Θεία Λειτουργία των Χριστουγέννων παρουσία των τοπικών αρχών, με προεξάρχοντα τον εορτάζοντα Υπουργό Οικονομικών και Βουλευτή Φθιώτιδος κ. Χρήστο Σταϊκούρα.
Η Αρχιερατική Θεία Λειτουργία μεταδόθηκε απευθείας από τηλεοράσεως, ραδιοφώνου και διαδικτύου.
Ο Άγιος Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος της Ιεράς Μητροπόλεως και Προϊστάμενος του Μητροπολιτικού Ναού Πρωτ. π. Νεόφυτος Ραφαηλίδης, ανέγνωσε το Εγκύκλιο Μήνυμα του Σεβασμιωτάτου για την Εορτή των Χριστουγέννων, στο οποίο ο κ. Συμεών ανέφερε:
«Ο Όσιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος διδάσκοντάς μας για την αγάπη και την πίστη προς τον Θεό και για το πως μπορεί ο άνθρωπος να γίνει «εγκύμων», να κυοφορεί δηλαδή την αγάπη του Θεού μέσα του, μας υπενθυμίζει ότι ο Χριστός έγινε άνθρωπος, σαρκώθηκε και ήλθε στον κόσμο, για να σώσει τον κόσμο και όχι για να κρίνει τον κόσμο.
Όποιος το πιστεύει και το ζει αυτό με όλη του την καρδιά, μας τονίζει ο Όσιος Συμεών, και είναι όντως βέβαιος ότι ο Χριστός δεν ήλθε για να κρίνει αλλά για να σώσει τον άνθρωπο, και μάλιστα όχι με βάση τα έργα, τους κόπους και τους ιδρώτες του, αλλά με μόνη την πίστη σε Αυτόν, «πως, ειπέ μοι, άρα μη αγαπήση αυτόν εξ όλης της ψυχής και εξ όλης αυτού της διανοίας;».
Πως είναι δυνατόν λοιπόν να μην αγαπήσει κανείς τον Χριστό με όλη του την ψυχή και με όλη του την διάνοια; Και μάλιστα όταν ο άνθρωπος γνωρίσει όσα έπαθε ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός, θέλοντας να σώσει τον άνθρωπο, όπως είναι η από τους ουρανούς κάθοδός Του, η είσοδος και σύλληψη στη γαστέρα της Παρθένου και Θεοτόκου και το πως έγινε ατρέπτως άνθρωπος, ο ευρισκόμενος επάνω από όλους τους ουρανούς, ο ισότιμος και ομοούσιος με τον Θεό Πατέρα, που περικρατεί όλη την κτίση στο δυνατό Του χέρι, που ευρίσκεται επάνω μαζί με τον Πατέρα και καταδέχθηκε να γίνει βρέφος κάτω, σύμφωνα με τη δική μας φύση.
Πως να μη Τον αγαπήσει κανείς, όταν μαζί με αυτά αναλογισθεί και τα άλλα μυστήρια της οικονομίας Του, και όχι μόνο αυτά, αλλά και όσα πάθη υπέμεινε για τον κάθε άνθρωπο ο απαθής στην φύση Του, όπως είναι η απόρρητη γέννησή Του, τα σπάργανα, το σπήλαιο το ίδιο, η φάτνη των αλόγων, επάνω στην οποία ο βασιλεύς του παντός ξάπλωσε πτωχικά, η φυγή στην Αίγυπτο και όλα όσα ακολούθησαν μέχρι την προδοσία και τον Γολγοθά;
Όταν αναλογισθούμε ότι ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός, όντας Θεός άναρχος από άναρχο Πατέρα, συμφυής και ομοούσιος του Παναγίου και προσκυνητού Πνεύματος, αόρατος και ανεξιχνίαστος, κατέβηκε και σαρκώθηκε και έγινε άνθρωπος και έπαθε για μας όλα τα αναφερθέντα και πολλά άλλα, για να μας απαλλάξει από τον θάνατο και την φθορά και για να καταστήσει τον κάθε ένα από εμάς θεό όμοιο με Αυτόν, άραγε, ακόμη και αν είναι κάποιος σκληρότερος και από πέτρα και ψυχρότερος από κρύσταλλο, δεν θα μαλακώσει η ψυχή του και δεν θα θερμανθεί η καρδιά του για την αγάπη του Θεού;
«Άρά γε, ει λίθου σκληρότερος η και κρυστάλλου ψυχρότερος, ου μαλαχθήσεται την ψυχήν και διαθερμανθήσεται την καρδίαν προς αγάπην Θεού; Εγώ ούτω λέγω και ούτως ομολογουμένως εστίν η αλήθεια ότι, εάν πιστεύση τις από καρδίας ταύτα πάντα και εκ βαθέων ψυχής, ευθύς έξει και την προς Θεόν αγάπην εν τη καρδία αυτού».
Ομολογουμένως αυτή είναι η αλήθεια: αν πιστεύσει κανείς πραγματικά, με όλη του την καρδιά και από τα βάθη της ψυχής του, στο μέγα μυστήριο της του Χριστού Γεννήσεως, τότε ευθύς αμέσως θα αποκτήσει μέσα στην καρδιά του και την αγάπη προς το Θεό.
Και η αγάπη αυτή η καρδιακή προς τον Θεό, είναι αληθινή και πραγματική, όταν οδηγεί τον άνθρωπο σε αλλοίωση αγαπητική, όταν ο άνθρωπος εγκαταλείπει χάριν αυτής της προς τον Κύριον αγάπης κάθε ατομοκρατική αγάπη, κάθε είδους προσκόλληση στον εαυτό του, κάθε ανθρώπινη οίηση, κάθε αρρωστημένη έπαρση και θανατηφόρα αλαζονεία.
Η καρδιά που αγαπά τον σαρκωθέντα Κύριο, η καρδιά που συγκινείται υπαρξιακά και όχι συναισθηματικά η θεατρικά από το μέγα μυστήριο της Θείας Ενανθρωπήσεως διερωτάται στα βάθη της ύπαρξής της:
«Τις ειμι εγώ, Κύριε μου Δέσποτα και Θεέ, ότι κατήλθες και εσαρκώθης και απέθανες δι᾽ εμέ, ίνα με του θανάτου και της φθοράς απαλλάξης και της σης δόξης ομού και θεότητος κοινωνόν απεργάση και μέτοχον;»
Ποιος είμαι εγώ, Κύριέ μου Δέσποτα και Θεέ μου, που κατήλθες και σαρκώθηκες και πέθανες για μένα, για να με απαλλάξεις από την φθορά και να με καταστήσεις κοινωνό και μέτοχο της δόξας και της θεότητάς σου;
Αυτή η με πνεύμα ταπεινώσεως και εσωτερικής ευγνωμοσύνης αγάπη προς τον Θεό είναι η πηγή της αληθινής και όχι επιφανειακής και προς τον κάθε άνθρωπο αγάπης.
Χωρίς αγάπη αληθινή προς τον Θεό, δεν μπορεί να υπάρξει αγάπη αληθινή ούτε και προς τον συνάνθρωπο, δεν μπορεί να υπάρξει αληθινή αγάπη ούτε αναμεταξύ μας.
Όταν και όπου βλέπουμε γύρω μας βία, κατάχρηση, εκμετάλλευση, ιδιοτέλεια, ατομικό συμφέρον, ένταση, ταραχή και σύγχυση, αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει αγάπη προς τον Θεό και ότι, αν υπήρξε αυτή η αγάπη κάποια η κάποιες στιγμές, αυτή χάθηκε, εξανεμίστηκε, εξαφανίστηκε, δεν ριζώθηκε στα βάθη της ύπαρξης.
Όταν απουσιάζει ο Θεός, απουσιάζει και η αγάπη.
Τα Χριστούγεννα μας προσκαλούν, αγαπημένοι μου αδελφοί, και μας προκαλούν να ξαναβρούμε τον ίδιο τον Χριστό, να ξαναβρούμε αυτήν την χαμένη αγάπη, να ξαναβρούμε έτσι τον ίδιο μας τον εαυτό, που τον έχουμε χάσει τελείως.
Τα Χριστούγεννα μας προσκαλούν να αγαπήσουμε και πάλι τον Θεό, για να αγαπήσουμε και πάλι τον άνθρωπο, τον κόσμο, την ζωή την ίδια.
Όχι μόνο για μία ημέρα, αδελφοί μου, Χριστούγεννα!
Όχι μόνο για σήμερα Χριστούγεννα.
Χριστούγεννα για πάντα»!
Προ της απολύσεως ο κ. Συμεών μεταξύ των άλλων υπογράμμισε:
«Οφείλω να σας εξομολογηθώ ότι το χάραμα ερχόμενος για την χοροστασία, με πολλή συγκίνηση και με πολλή χαρά ένιωσα τη μυρωδιά του φαγητού στο Πνευματικό Κέντρο, στην οδό Σκληβανιώτου, όπως παντού τέτοια ώρα πριν τις 5, ευλογημένες γυναίκες, ευλογημένες ψυχές, εθελόντριες της αγάπης φρόντισαν, πριν έρθουν στην Εκκλησία, πρωί πρωί, μέσα στη νύχτα χωρίς να λογαριάσουν ούτε αν χαλάσει λίγο το μαλλί, ούτε αν τσαλακωθεί λίγο το ρούχο, ούτε αν πάρει λίγο μυρωδιά από το φαγητό, σηκώθηκαν μέσα στη νύχτα για να ετοιμάσουν και να μαγειρέψουν προκειμένου κανείς αδελφός μας να μην μείνει σήμερα, ούτε και σήμερα, χωρίς το χαρούμενο πιάτο της χαράς του φαγητού της εόρτιας τράπεζας.
Τις ευγνωμονώ, φιλώ το χέρι τους με πολύ σεβασμό και με πολλή αγάπη και εξομολογούμαι ότι τη σημερινή Θεία Λειτουργία για τη σημερινή μου προσευχή ιδιαίτερα τη χάρισα σε αυτές τις γυναίκες, σε αυτές τις ψυχές που γέννησαν τον Χριστό μέσα στην κατσαρόλα, μέσα στη φωτιά της κουζίνας, μέσα στη διακονία της αγάπης».
Στο πλαίσιο των εορταστικών εκδηλώσεων της Μητροπόλεως για την Εορτή των Χριστουγέννων και του Αγίου Δωδεκαημέρου, στο Αμφιθέατρο του Πνευματικού και Διοικητικού Κέντρου της Μητροπόλεως πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία και την παρουσία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Φθιώτιδος κ. Συμεών και πλήθους κόσμου, η μεγάλη εορταστική εκδήλωση με ύμνους και κάλαντα υπό τον τίτλο:
«Χριστός γεννιέται χαρά στον κόσμο. Χριστούγεννα στη Μικρασία», από τους καθηγητές και τους μαθητές του Ωδείου της Ιεράς Μητροπόλεως Φθιώτιδος «ΓΕΡΜΑΝΟΣ ο ΜΕΛΩΔΟΣ», υπό τον Διευθυντή του Ωδείου Δρ. κ. Ανδρέα Ιωακείμ.
Μαθητές και μαθήτριες του Ωδείου της Μητροπόλεως και των 10 παρατημάτων του στην Φθιώτιδα, μαζί με τους καθηγητές και τα μέλη της παραδοσιακής ορχήστρας της Μητροπόλεως παρουσίασαν ύμνους. Ευρωπαϊκά και παραδοσιακά κάλαντα από τις αλησμόνητες πατρίδες της Ιωνίας γης, εκδήλωση η οποία επισφράγισε τις επετειακές εκδηλώσεις της Μητροπόλεως για την επέτειο των 100 ετών από την Μικρασιατική Καταστροφή.
Τέλος, ο Σεβασμιώτατος μαζί με την πατρική του αγάπη και ευλογία διένειμε δώρα σε όλα τα παιδιά των κοινωνικοπρονοιακών δομών της Λαμίας, σε όλα τα παιδιά του Ωδείου, του Προτύπου Εκκλησιαστικού Σχολείου Λαμίας, καθώς και σε όλα τα παιδιά των ιερέων της πόλεως Λαμίας και των περιχώρων.
Φωτογραφίες: Δημήτριος Ανάγνου
