Η Εκκλησία μας τιμά σήμερα Τετάρτη, 7 Αυγούστου, μαζί με τον αναστάσιμο χαρακτήρα της ημέρας, τη μνήμη των οσιομαρτύρων Αστερίου του Θαυματουργού, Δομετίου του Πέρσου (†363), της Οσίας Ποταμίας της θαυματουργού, του Νεομάρτυρος Αββακούμ, του εν Θεσ/νίκη (†1628) εκ μεταθέσεως από τις 6 Αυγούστου, του Αγίου Ποιμένος του Ρώσου, του Μάρτυρος Σώζοντος του εκ Νικομηδείας, του Αγίου Ναρκίσσου πατριάρχου Ιεροσολύμων και των Οσίων Δομετίου Σημειοφόρου, ο οποίος έζησε στα όρια της Μονής Φιλοθέου στον Άθωνα και Μικάλλου του εν Ακανθού, όπου υπάρχει Εκκλησία και αγίασμα, στο οποίο πολλοί πιστοί βρήκαν τη θεραπεία τους.
Ο Όσιος και μάρτυρας Δομέτιος ήταν Πέρσης στην καταγωγή και έζησε στα χρόνια του Μεγάλου Κωνσταντίνου. Διδάχθηκε τη διδασκαλία του ιερού Ευαγγελίου από κάποιο χριστιανό, που ονομαζόταν Άβαρος. Όταν οι άνθρωποι του σπιτιού του το έμαθαν, εξεγέρθηκαν εναντίον του και ο Δομέτιος αναγκάστηκε να τους εγκαταλείψει, αφού επιθυμούσε την απόλυτη αφοσίωση στο Σωτήρα Χριστό.
Κατέφυγε στην πόλη Νίσιβη στα βυζαντινά σύνορα, όπου φιλοξενήθηκε σε κάποιο μοναστήρι. Αναχώρησε όμως κι από εκεί, για να έλθει στη Θεοδοσιούπολη, στη μονή του Σεργίου και Βάκχου, όπου καλλιέργησε σε μεγάλο βαθμό τις αρετές και το πνευματικό περιεχόμενο του ιερού Ευαγγελίου.
Ο προϊστάμενος της Μονής, βλέποντας το ήθος, τη φιλοτιμία, τη συμπάθεια προς τον άνθρωπο και την εν γένει πνευματική ανωτερότητα του Δομετίου, θέλησε να τον εισαγάγει στην ιεροσύνη, προτείνοντάς του να χειροτονηθεί πρεσβύτερος.
Εδώ, ειρήσθω εν παρόδω, να επισημάνουμε πόσο σπουδαίο και ιερό είναι το έργο της ανάληψης του υπουργήματος της Ιερωσύνης. Χρειάζεται προετοιμασία και αρτιμέλεια της ψυχοσωματικής του υποψήφιου για την Ιερωσύνη.
Ο Δομέτιος, κινούμενος από ταπείνωση, έφυγε στα όρη ζώντας σε μια σπηλιά σε αναζήτηση του ακτίστου θαβωρίου φωτός, αντί να παραμείνει να αναλάβει διοικητικά και λειτουργικά αξιώματα.
Κάποια ημέρα περνούσε από εκεί με τη συνοδεία του ο Ιουλιανός ο Παραβάτης και διέταξε να τον σκοτώσουν με λιθοβολισμό, γιατί τον βρήκαν να προσεύχεται μαζί με τους μοναχούς μαθητές του.
Πηγή: Εκκλησία Κύπρου