Σήμερα η Εκκλησία μας εορτάζει την εύρεση και την ανακομιδή του λειψάνου του Αγίου Νεοφύτου του Εγκλείστου και τιμά τη μνήμη των Οσίων Χαρίτωνος του Ομολογητού και Αυξεντίου, ο οποίος τιμάται ιδιαίτερα στην κατεχόμενη Κώμη Κεπήρ της χερσονήσου της Καρπασίας και στη Λάρνακα.
Ο Όσιος Χαρίτων έλαμψε με τις αρετές και το μαρτύριό του επί Αυρηλιανού. Επειδή πίστευε και ομολογούσε τον Τριαδικό Θεό, φυλακίστηκε και βασανίστηκε σκληρά. Παρά ταύτα, παρέμεινε σταθερός και γενναίος στο φρόνημα.
Μετά το θάνατο του αυτοκράτορα, αποφυλακίστηκε. Φέροντας στο σώμα του τα στίγματα του μαρτυρίου, αποφάσισε να πάει προσκυνητής στους αγίους Τόπους. Στο δρόμο τον συνέλαβαν ληστές, οι οποίοι, τον βασάνισαν ανελέητα. Όμως, δυστυχώς βρήκαν οι ίδιοι το θάνατο, πίνοντας δηλητηριασμένο κρασί. Έτσι, ο Χαρίτων μετέτρεψε το καταφύγιο των ληστών σε μοναστήρι. Στη συνέχεια, τον ακολούθησαν μοναχοί, οι οποίοι διέπρεψαν στην αγιότητα, με ταπείνωση και μετάνοια. Κι έτσι αξιώθηκαν από το Πανάγιο Πνεύμα να φθάσουν σε ύψη ενάρετου βίου.
Ένα τέτοιο ρωμαλέο παράδειγμα ανθρώπου, επίγειου αγγέλου και ουράνιου ανθρώπου είναι ο δικός μας Άγιος, ο Όσιος Νεόφυτος ο Έγκλειστος, που τιμούμε την ανάμνηση της θαυμαστής εύρεσης και ανακομιδής του ιερού Λειψάνου του.
Τα Μοναστήρια παραμένουν διαχρονικά τόπος γαλήνης και προσευχής και οι εγκαταβιούντες – άνδρες και γυναίκες – μοναχοί αγωνίζονται τίμια ως λαμπάδες Χριστού, για τη δική τους σωτηρία και την ενίσχυση και παρηγορία των ανθρώπων που ζουν στην πολύβουη ζωή της κοινωνίας.
Τα Μοναστήρια προσφέρουν ευκαιρίες για θρησκευτικές περιηγήσεις, έτσι ώστε οι προσκυνητές, με προσοχή και σύνεση, να βρίσκουν πνευματική ενίσχυση και θεραπεία. Τα μακρόβια μοναστήρια στην πατρίδα μας είναι πνευματικοί φάροι της Ορθοδοξίας και δηλώνουν τη μεγάλη μοναστηριακή παράδοση.
Σήμερα πανηγυρίζει η Ιερά Βασιλική και Σταυροπηγιακή Μονή του Αγίου Νεοφύτου στην Πάφο, η οποία με σεμνότητα ζει την ευλογία του άφθορου Λειψάνου του Οσίου πατρός ημών Νεοφύτου του Εγκλείστου, του οποίου η αγιότητα παραμένει πανορθόδοξα στη συνείδηση των Χριστιανών.
Πηγή: Εκκλησία Κύπρου