Μητροπολίτης Βεροίας: Ο Άγιος Λουκάς κατείχε τη γνώση και τη σοφία της επιστήμης (ΒΙΝΤΕΟ)

Την Τρίτη 25 Ιουνίου το απόγευμα ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στον Εσπερινό και στην Παράκληση του Αγίου Λουκά του Ιατρού στον υπό κατασκευή Ιερό Ναό του στην Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά Βεροίας.

Στο τέλος ο Μητροπολίτης κ. Παντελεήμων, όπως κάθε Τρίτη απόγευμα που τελείται η Παράκληση του Αγίου Λουκά του Ιατρού, ανέγνωσε τη σχετική ευχή, ενώ κηρύττοντας τον θείο λόγο ανέφερε μεταξύ άλλων:

Σε λίγες ημέρες θα εορτάσουμε τη μνήμη των αγίων ενδόξων πρω­τοκορυ­φαίων αποστόλων Πέτρου και Παύλου, του ιδρυτού της τοπικής μας Εκκλησίας, αλλά και τη σύναξη των δώδεκα αποστόλων και μαθητών του Κυρίου μας. Θα τους τιμήσουμε, γιατί με το κήρυγ­μα τους διέδωσαν το ευαγγέλιο σε όλο τον κόσμο και άλλαξαν τη ροή της ιστορίας. Και την άλλαξαν όχι με πολέμους και συγκρούσεις, όπως έκαναν αλ­λοι, αλλά με από­λυ­τα ειρηνικό τρο­πο, οδη­γω­ντας τους ανθρώ­πους στην πίστη στον Χριστό και στη σωτηρία.

Το επίτευγμα αυτό είναι μονα­δι­κο και, αν σκεφθεί κανείς με αν­θρώπινα κριτήρια, θα έπρεπε οι αν­θρωποι που το κατόρθωσαν να διέθεταν γνώση και σοφία και ευ­φυία καταπληκτική. Όλοι όμως γνωρίζουμε ότι οι μαθητές του Χριστού ήταν απλοί άνθρωποι, ήταν οι περισσότεροι αλιείς, χωρίς ιδιαίτερες γνώσεις και χωρίς εμπει­­ρία του κόσμου, στον οποίο καλούντο να κηρύξουν.

Και όμως το κατόρθωσαν χάρη στη δύναμη του Χριστού. Γι᾽ αυτό και ο από­στολος Παύλος γράφει: «τα μωρά του κόσμου εξελέξατο ο Θεός ίνα τους σοφούς καται­σχυ­νη».

Τον λόγο αυτό του πρωτοκο­ρυ­φαίου αποστόλου συνδέει ο άγιος Λουκάς, ο ιατρός, με ένα χωρίο από τον ευαγγελιστή Λουκά, στο οποίο διαβάζουμε: «εν αυτή τη ώρα ηγαλ­­­λιάσατο τω πνεύματι ο Ιη­σούς και είπεν· εξομολογούμαι σοι, Πάτερ, Κύριε του ουρανού και της γης, ότι απέκρυψας ταύτα από σο­φων και συνετών και απεκά­λυ­ψας αυτά νηπίοις».

«Δείτε πόσο εκπληκτικό είναι αυ­το», γράφει ο άγιος Λουκάς. «Για τον Θεό δεν είναι όλα τα πραγ­μα­τα έτσι όπως τα θεωρούμε εμείς. Έχουμε τους πιο σοφούς φιλοσό­φους και διδασκάλους που γνω­ρι­ζουν τα μυστικά του σύμπα­ντος, τα μυστικά της φύσεως, που ερευ­νούν όλα όσα υπόκεινται σε έρευ­να και γι᾽ αυτόν τον λόγο τους εκτιμούν. Αλλά ο Κύριος δο­ξα­σε τον Πα­τέρα του, επειδή απέκρυψε από τους σο­φούς και τους επι­στη­μονες τα πιο σημαντικά, τα πιο πο­­λύτιμα και τα πιο απαραίτητα για μας και τα αποκάλυψε στα νη­πια.

Ο Κύριος τοποθέτησε τους επι­στη­­­­­μονες και τους φιλοσόφους μας χαμηλότερα από τα παιδιά, και αυτό σημαίνει ότι οι γνώσεις μας και όλες οι επιστήμες μας είναι εντελώς μηδαμινές σε συγ­κρι­ση με τα μυστήρια του σύμπα­ντος του Θεού και τα μυστήρια της υπάρ­ξεως του Θεού».

Γι᾽ αυτό, λέγει ο άγιος Λουκάς, «πρε­­πει να αναζη­τήσουμε κάτι εντε­λως διαφορετι­κο, να αναζη­τη­­σουμε αυτό που είναι το πιο πο­λυ­τιμο από όλα και το πιο σημα­ντικό στα μάτια του Θεού. Πρέπει να αναζητήσουμε τους καρπούς του Πνεύματος, για τους οποίους μιλά ο απόστολος Παύλος: “ο καρ­πος του Πνεύματος εστιν αγάπη, χαρά, ειρήνη, μα­κροθυμία, χρη­στο­­της, αγαθωσύνη, πίστις πραό­της, εγκρά­τεια· κατά των τοιού­των ουκ έστι νόμος”.

Οι άνθρωποι που έχουν αυτές τις αρετές», συνεχίζει ο άγιος Λουκάς, «δεν υπόκεινται πλέον σε κανόνα. Αυτοί γνώρισαν το πιο σημαντικό και άγιο. Αυτός που θέλει να απο­κτήσει αυτή τη σοφία, πρέπει να αναζητήσει τη σοφία την οποία ευδό­κησε να αποκαλύψει ο Πατήρ στα νήπια και την οποία είναι προ­θυμος να αποκαλύψει και στους ανθρώπους, η καρδιά των οποίων είναι απλή και καθαρή, όπως η καρδιά των νηπίων.

Αυτό έκανε ο Χριστός με τους αν­θρώπους που επέλεξε ως μαθη­τες του και γι᾽ αυτό οι απόστολοι έγι­ναν εκείνοι οι οποίοι αξιώθη­καν να κατανοήσουν τη σοφία του Θεού, δηλαδή τον Χριστό, και να τον κη­ρύξουν σε όλη την κτίση, σε όλους τους ανθρώπους.

Επομένως, εάν θέλουμε και εμείς να κατανοήσουμε τον Θεό, να κα­τα­νοήσουμε τον λόγο του Χριστού και το ευαγγέλιό του, γιατί μόνο με τον τρόπο αυτό θα μπορέσουμε να ζήσουμε σύμφωνα με αυτό, θα πρέπει να μιμηθούμε τα παιδιά, και να προσπαθήσουμε να κάνου­με την ψυχή μας σαν τη δική τους. Θα πρέπει να την αδειά­σου­με και να την καθαρίσουμε από όλη εκείνη τη σοφία του κόσμου που δη­μι­ουρ­γεί εγωισμό και αλα­ζονεία στον άνθρωπο, που τον κα­νει να νομίζει ότι είναι κάποιος και επο­μένως δεν μπορεί να κάνει υπακοή στις εντο­λες του Θεού, αλλά θα πρέπει και να την αδειά­σουμε και να την κα­θα­­ρι­σουμε από τις κακίες και τα πα­­θη που έχουν εγκατα­στα­θεί με­σα της και τη γεμίζουν άσκο­πα και συσκο­τι­ζουν ο,τι αγαθό υπάρ­χει, έτσι ώστε να μπορέσει να ενοι­κη­σει η σοφία και η γνω­ση του Θεού· έτσι ώστε να μπο­ρέσει ο Θεός να γράψει στις ψυχές μας τον νόμο του, ώστε να τον εφαρμόζουμε χωρίς αμφι­βο­λίες, χωρίς αντιρρήσεις, χωρίς πα­ραχωρήσεις, για να αξιω­θούμε να γραφούμε στο τέλος στο βιβλίο της ζωής, εκεί όπου είναι γραμ­με­νοι οι άγιοι από­στολοι και όλοι οι άγιοι της Εκ­κλησίας μας, αλλά και ο άγιος Λουκάς, ο οποίος, πα­ρότι κατείχε τη γνώση και τη σο­φία της επι­στήμης, διέθετε μία κα­θαρή ψυχή, σαν των μικρών παιδιών.