Την Τρίτη 30 Ιουλίου ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον Εσπερινό και στην Παράκληση του Αγίου Λουκά του Ιατρού στον κατάμεστο Ιερό Ναό του στην Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά Βεροίας.
Όπως κάθε Τρίτη απόγευμα στην Ιερά Ακολουθία τέθηκαν σε προσκύνηση τα χαριτόβρυτα Ιερά Λείψανα του Θαυματουργού Αγίου Λουκά, ενώ πλήθος κόσμου προσήλθε από την ευρύτερη περιοχή για να ζητήσει τη χάρη και την ευλογία του Αγίου Λουκά και να τον ευχαριστήσει για τα πολυάριθμα θαύματα που επιτελεί καθημερινά. Παράλληλα τέθηκε σε προσκύνηση και τεμάχιο Ιερού Λειψάνου του Αγίου Παντελεήμονος.
Ο Μητροπολίτης κ. Παντελεήμων στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: Εόρτασε σήμερα η Εκκλησία μας τέσσερις αποστόλους και συνεργούς του πρωτοκορυφαίου αποστολου Παύλου, τους αγίους αποστόλους Σίλα, Κρήσκεντα, Επαινετό και Ανδρόνικο, οι οποίοι τον συνόδευσαν στις αποστολικές του περιοδείες και υπέμειναν τους διωγμούς και τις ταλαιπωρίες τις οποίες υπέστη ο μέγας απόστολος για το όνομα του Χριστού και τον λόγο του, τον οποίο εκήρυσσε σε όλα τα έθνη.
Σήκωσαν μαζί του οι άγιοι απόστολοι τον σταυρό, τον οποίο καλείται κάθε πιστός να σηκώσει με τη χάρη και τη δύναμη του Χριστού, ο οποίος πρώτος από όλους και για χάρη όλων μας όχι μόνο σήκωσε τον Σταυρό του μαρτυρίου του, αλλά και σταυρώθηκε επ᾽ αυτού.
Αυτόν τον Σταυρό του Κυρίου μας του οποίου την πρόοδο, την έξοδο και προσκύνησή του στην Κωνστανταντινούπολη, προεορτάζει από απόψε η Εκκλησία μας, με σκοπό να μας ενισχύσει στον πνευματικό μας αγώνα αλλά και στην διά της νηστείας προετοιμασία μας για το Πάσχα του καλοκαιριού, την εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.
Και παρότι ο Σταυρός του Κυρίου ήταν για τους Ιουδαίους μέσο καταισχύνης και εξευτελισμού, ο Χριστός με τη Σταύρωσή του τον μεταποίησε σε στοιχείο καυχήσεως και δόξης, δυνάμεως αλλά και αφέσεως των αμαρτιών μας.
Γι᾽ αυτό, γράφει και ο άγιος Λουκας, του οποίου ψάλαμε και απόψε την Ιερά Παράκληση, και ο άγιος απόστολος Παύλος, που με θαυμαστο τρόπο μεταστάφηκε προς τον Χριστό, αγάπησε τον Σταυρό του Χριστού, όπως κανείς στον κόσμο, έτσι ώστε να λέει «εμοί δε μη γένοιτο καυχάσθαι ει μη εν τω σταυρώ του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, δι᾽ ου εμοί κόσμος εσταύρωται καγώ τω κόσμω».
Αυτός που αγαπάει, συνεχίζει ο άγιος Λουκάς, ζει μόνο για τον αγαπώμενο. Μέρα και νύχτα σκεφτεται μόνον αυτόν και προς αυτον προσηλώνει το βλέμμα και την καρδιά του. Αλλά αυτό το συναίσθημα είναι χαμηλότερης βαθμίδας. Ο Παύλος ήταν πλήρης από μία διαφορετική αγάπη, την αγάπη προς τον Σωτήρα, προς τον Εσταυρωμένο. Για πάντα και ανεξίτηλα χαράχθηκε στην καρδιά του ο Σταυρος του Χριστού. Το βλέμμα του αγίου αποστόλου Παύλου ήταν πάντα προσηλωμένο στο Σταυρό του Κυρίου Ιησού Χριστού, ο οποίος σταυρώθηκε για τις αμαρτίες όλου του κόσμου. Για τον απόστολο Παύλο όλος ο κόσμος είχε εξαφανιστεί, τα θέλγητρα του κοσμου έφυγαν μακριά και ο κόσμος έπαψε να υπάρχει. «Χριστώ συνεσταύρωμαι· ζω δε ουκέτι εγώ, ζη δε εν εμοί Χριστός», ομολογούσε ο μέγας απόστολος Παύλος.
Για τι να καυχηθούμε; Για εντελως διαφορετικά πράγματα πρέπει να καυχιόμαστε και όχι για τις επιτυχίες στην έρευνά μας, στην κοινωνική δραστηριότητα, τα βραβεία και τα παράσημα που λαμβάνουμε γι᾽ αυτές τις δραστηριότητες, για τις επιτυχίες στη ζωή, για τον πλούτο, το μυαλό, την ευφυία, την επιδεξιότητά μας;
Αυτές τις ερωτήσεις δεν τις θέτει ένας τυχαίος άνθρωπος. Τις θέτει ο άγιος Λουκάς, ο οποίος ήταν διάσημος ιατρός και καθηγητής της Ιατρικής και θα είχε κάθε λόγο να καυχάται και τις επιτυχίες στην έρευνά του και για τα βραβεία και τα παράσημα που έλαβε ως επιστήμων, παρότι το άθεο καθεστώς της Σοβιετικής Ενώσεως τον κατεδίωκε για την πίστη του.
Όμως εκείνος δεν καυχήθηκε για κανένα από αυτά, αλλά ακολούθησε το παράδειγμα του αποστόλου Παύλου και θεωρούσε ως μόνο καύχημα της ζωής του τον Σταυρό του Κυρίου μας.
Το ίδιο έκαναν και όλοι οι μαρτυρες, οι όσιοι, οι άγιοι και οι ομολογητές. Για το μόνο για το οποίο καυχώντο ήταν ο Σταυρός του Χριστού, γιατί από αυτόν αντλούσαν και οι ίδιοι δύναμη και σήκωναν τον προσωπικό τους σταυρό. Διότι κανείς δεν μπορεί να είναι χριστιανός, εάν δεν σηκώνει τον σταυρο του, όποιον σταυρό επιτρέπει ο Θεός να φέρει ο καθένας, αλλά και κανείς δεν μπορεί να σηκώνει τον σταυρό αυτό, χωρίς να αντλεί δύναμη από τη δύναμη του Σταυρού του Κυρίου μας.
Γι’ αυτό ας ακούσουμε την προτροπή του αγίου Λουκά, ας ακολουθήσουμε το παράδειγμα των αγίων μαθητών του πρωτοκορυφαίου αποστόλου Παύλου που εορτάσαμε σήμερα αλλά και του οσίου Ευδοκίμου που τιμούμε αύριο, και ας αντλούμε δύναμη από τον Σταυρό του Χριστού μας, ας καυχώμεθα γι’ αυτόν και ας τον επικαλούμεθα πάντοτε για να μας σώζει από τις παγίδες του πονηρού και να μας ενδυναμώνει στον καθημερινό μας αγώνα, για να επιτύχουμε τη σωτηρία μας.
