Μητροπολίτης Βεροίας: Έχουμε ανάγκη φωτισμένους εκπαιδευτικούς

Την Τρίτη 30 Ιανουαρίου εορτάστηκε με λαμπρότητα στον Ιερό Ναό του Οσίου Αντωνίου του Νέου, Πολιούχου Βεροίας, η μνήμη των Αγίων Τριών Μεγάλων Ιεραρχών και Οικουμενικών Διδασκάλων, Βασιλείου του Μεγάλου, Γρηγορίου του Θεολόγου και Ιωάννου του Χρυσοστόμου.

Της Θείας Λειτουργίας προεξήρχε και κήρυξε τον θείο λόγο ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων, παρουσία τοπικών πολιτικών αρχών, εκπαιδευτικών, μαθητών και ευσεβών πιστών.

Στο τέλος τελέστηκε το καθιερωμένο μνημόσυνο για τους αειμνήστους εκπαιδευτικούς και ευεργέτες της παιδείας και εκφωνήθηκε ομιλία από τον κ. Στέφανο Τσέλιο, Διευθυντή του 5^ουΔημοτικού Σχολείου Βεροίας, ενώ ακολούθησε επιμνημόσυνη δέηση και κατάθεση στεφάνου στον ανδριάντα του ευεργέτου της πόλεως Δημητρίου Ρακτιβάν.

Ο Μητροπολίτης κ. Παντελεήμων στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων:

«Όπως ίδωσιν υμών τα καλά ερ­γα και δοξάσωσιν τον πατέρα υμών τον εν τοις ουρανοίς».

Εορτάζει σήμερα η Εκκλησία μας τους τρεις μεγίστους Ιεράρχες της, τους τρεις σοφούς διδασκάλους, στους οποίους οφείλει την εδραίω­ση της αληθούς και ορθοδόξου πίστεως και διδασκαλίας της σε μία εποχή εξαι­ρετικά κρίσιμη.

Εορτάζει τους τρεις μεγάλους Πατέρες, τον Μέγα Βασίλειο, τον άγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο και τον άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο, οι οποίοι με τα συγγράμματά τους αλλά και με τις πράξεις και τη ζωή τους, φώτισαν τον κόσμο και δο­ξασαν τον Θεό, τον οποίο πίστευ­σαν, αγάπησαν και διακόνησαν σε όλη τους τη ζωή.

Τους τρεις μεγίστους αυτούς διδα­σκάλους δεν τους τιμά όμως μόνο η Εκκλησία μας και οι πιστοί, τους τιμούν και «οι των λόγων ερα­σταί», οι μαθητές και οι εκπαι­δευτικοί όλων των βαθμίδων, γιατί υπήρξαν προ­τυπα και μαθη­των και διδασκά­λων, και συνεχί­ζουν να εμπνέουν με το παράδειγ­μα τους όλους όσους θεωρούν ότι η παιδεία μορ­φώνει όχι μόνο τον νού αλλά και την ψυχή του αν­θρώπου και τον βοηθά να υπερβεί την μικρόψυχη επιδίωξη του προ­σω­πικού συμφέ­ρο­ντος και να αγκα­λιάσει με αγάπη τον συνάν­θρωπό του.

Γιατί, αν οι τρεις μέγιστοι Ιε­ραρ­χες περιόριζαν τις γνώσεις και τη σοφία που απέκτησαν μόνο στα έργα που συνέγραψαν, θα ήταν επι­φανείς και διάσημοι. Δεν θα ήταν όμως μέγιστοι φωστήρες, για­τι το φως της γνώσεως αδυ­να­τίζει στο πέρασμα του χρόνου, όταν αλ­λάξουν οι συνθήκες και τα δεδο­μένα του κόσμου.

Οι τρεις Ιεράρχες δεν δίδαξαν και δεν διδάσκουν μόνο με τον λόγο και τα συγγράμ­ματά τους. Διδά­σκουν και με τα καλά τους έργα, τα οποία φωτίζουν τους ανθρώπους κάθε εποχής και αφήνουν τα ίχνη τους στις ψυχές τους και στην ιστορία του κόσμου.

Με αυτά τα έργα ξεπέρασαν οι τρεις Ιεράρχες τα όρια της εγωι­στικής γνώσεως, που απομονώνει τον έναν άνθρω­πο από τον άλλον, και μεταποίη­σαν τη γνώση τους σε πράξη, συνδυάζοντάς την με την αγάπη, την ενσυναίσθηση, το εν­διαφέρον για τον κόσμο και τους ανθρώπους.

Έτσι παραμένουν μέχρι σήμερα και θα παραμείνουν για πάντα «λυ­χνοι επί την λυχνίαν», για να μας φωτίζουν και να μας καθοδη­γούν. Πολύ περισσότερο για να φω­τίζουν και να καθοδηγούν τους εκπαιδευτικούς μας, οι οποίοι έχουν αναλάβει το δύσκολο έργο της μορ­­φώσεως και της διαπαιδαγω­γη­σεως των παι­διών και των νέων μας σε μία εποχή σαν τη σημερινή, όπου οι ηθικές αρχές και οι αξίες δυστυχώς παραγνωρίζονται και κλονίζονται, και τη θέση τους παίρνει μία άθεη και τελικά απάνθρωπη αντιμετώ­πιση των αν­θρω­πων και της ζωής τους.

Σε μία εποχή, κατά την οποία η ζωή μετα­τρέπεται σε εικονική πραγ­ματικό­τη­τα, και η ευχαρί­στη­ση που πολ­λοί επιδιώκουν δεν σέβεται την προσωπικότητα και την αξιοπρέ­πεια του άλλου, οι άγιοι τρεις Ιεράρχες παραμέ­νουν φωτεινά παραδείγματα και για κάθε μαθητή και μαθήτρια, για κα­θε νέο και νέα, που αναζητά προ­τυ­πα που δεν θα τον απογοη­τεύσουν, όπως πολλά από αυτά που αυτο­δια­φημίζονται ως πρότυπα.

Γι᾽ αυτό και τιμούμε σήμερα τους τρεις Ιεράρχες ως διαχρονικά προ­τυπα σοφίας και αρετής. Γι᾽ αυτό συγκεντρωθήκαμε σήμερα στον ναό του πολιούχου μας αγίου Αντω­νίου για να τιμήσουμε τη μνήμη τους και να ζητήσουμε τις πρεσβείες τους, τη χάρη και την ευλογία τους για τους μαθητές και τις μαθήτριες των σχολείων μας, αλλά και για τους εκπαιδευτικούς μας, οι οποίοι αντιμετωπίζοντας καθημερινά ποικίλες προκλήσεις και δυσκολίες αγωνίζονται να βαδίσουν αντίθετα στο ρεύμα που επιδιώκει να ευτελίσει κάθε αγαθή και αγνή φιλοδοξία.

Δεν θα πρέπει όμως να ξεχνούμε πως η εποχή μας, όσο και αν μας φαίνεται περίεργο, δεν διαφέρει πολύ από την εποχή των τριών μεγίστων Ιεραρχών, γιατί και τότε υπήρχαν προκλήσεις ανάλογες, και τότε υπήρχε ηθική κατάπτωση και τότε υπερίσχυε το συμφέρον και όχι η αλληλεγγύη. Όμως οι τρεις Ιεράρχες κατόρθωσαν με την προσπάθειά τους να λάμψουν και να φωτίσουν όχι μόνο την εποχή τους αλλά και κάθε άνθρωπο που θέλει να δεί το φως τους και θέλει να το ακολουθήσει. Και αυτό κα­λούν και όλους εμάς, που εορτά­ζου­με και τιμούμε σήμερα τη μνη­μη τους, να δούμε και να τους μιμηθούμε.

Ο κόσμος μας, η πατρίδα μας, η κοινωνία μας έχουν ανάγκη από αυτό το φως, έχουν ανάγκη από φωτισμένους εκπαιδευτικούς, από φωτισμένους μαθητές και μαθή­τριες, που θα τιμούν και τα σχολεία τους και την πατρίδα μας αλλά και την Εκκλησία μας, με τη μόρφωσή τους και με τη ζωή τους.

Και αυτό εύχομαι ταπεινά να επιτύχετε και σείς με τη βοήθεια και τη χάρη των αγίων τριών Ιεραρχών.