Μητροπολίτης Σουηδίας: Ο λόγος του Κυρίου σπείρεται ως σπόρος εκλεκτός στο χωράφι των καρδιών μας

Ο Μητροπολίτης Σουηδίας και πάσης Σκανδιναυΐας κ. Κλεόπας τέλεσε την Θεία Λειτουργία την Κυριακή Δ΄ Λουκά στον ιερό Ναό Αποστόλου Παύλου Ουψάλης.

Στο κύρηγμά του ο Μητροπολίτης κ. Κλεόπας εστίασε στην καρδιά του ανθρώπου, η οποία αποτελεί τον μυστικό χώρο της σωτηρίας μας, αλλά και της καταστροφής μας. Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά, «εκ γάρ τῆς καρδίας τοῦ ἀνθρώπου ἐξέρχονται διαλογισμοί πονηροί» (Ματθ. ιε΄, 19). Ο λόγος του Κυρίου σπείρεται ως εκλεκτός σπόρος στις καρδιές μας και έχει τη δύναμη να μας μεταμορφώσει από αμαρτωλούς σε αγίους, εφόσον βρει τις κατάλληλες συνθήκες για να αναπτυχθεί.

Επιπλέον, ο Μητροπολίτης τόνισε ότι η καρδιά που δέχεται τον λόγο του Θεού χαρακτηρίζεται «καλή καί ἀγαθή». Αυτή η αποδοχή του λόγου, χωρίς προκαταλήψεις, είναι το πρώτο βήμα στην πνευματική μας πορεία. Ειδικότερα, η εσωτερική εργασία της πνευματικής ασκήσεως επιτρέπει στον λόγο του Θεού να αγιάσει την καρδιά μας, προστατεύοντάς την από τον πονηρό.

Σε άλλο σημείο ο Μητροπολίτης επισήμανε, «η καρποφορία χρειάζεται καρτερία, σιωπή και υπομονή». Αυτές οι αρετές είναι απαραίτητες μέχρι η καρδιά μας να γεμίσει με ελπίδες και καρπούς. Η καθαρότητα της καρδιάς προέρχεται από σκληρή δουλειά μακριά από την κοσμική ζάλη, καθώς η υπομονή, την οποία τονίζει ο Κύριος, φέρνει τη χάρη του Θεού και ανάβει στην καρδιά μας τον Θείο έρωτα. Έτσι, οδηγούμαστε σε μια ευχαριστιακή διάθεση που ξεχειλίζει ως δοξολογία.

Παρατίθεται η ομιλία του Μητροπολίτη Σουηδίας και πάσης Σκανδιναυΐας κ. Κλεόπα

Πανοσιολογιώτατε Αρχιμανδρίτα κ. Σωσίπατρε,
Μουσικολογιώτατοι,
Αγαπητοί μου Αδελφοί,

Για την καρδιά του ανθρώπου γίνεται ο λόγος στη σημερινή παραβολή του σπορέως. Η καρδιά μας είναι ο χώρος στον οποίο συντελείται μυστικά η σωτηρία μας, αλλά η καταστροφή μας, μιας και «ἐκ γάρ τῆς καρδίας τοῦ ἀνθρώπου ἐξέρχονται διαλογισμοί πονηροί, φόνοι, μοιχεῖαι, πορνεῖαι, κλοπαί, ψευδομαρτυρίαι, βλασφημίαι» (Ματθ. ιε΄,19). Η καρδιά είναι το κέντρο της πνευματικής μας υποστάσεως.

Ο λόγος του Κυρίου σπείρεται ως σπόρος εκλεκτός, με αφθονία στο χωράφι των καρδιών μας, έχει δε μέσα του τέτοια δύναμη, που είναι σε θέση να μεταμορφώσει τον άνθρωπο και να τον μεταβάλει από αμαρτωλό σε άγιο! Χρειάζεται, όμως, αυτός ο σπόρος να πέσει στο χώρο της καρδιάς, να βρει δηλαδή τις κατάλληλες συνθήκες, που θα βοηθήσουν στην ανάπτυξή του.

Είναι καλό, ακούγοντας την σημερινή Ευαγγελική περικοπή, να προσέξουμε την καλοζυγισμένη διατύπωση του λόγου του Κυρίου. Η καρδιά που δέχεται τον λόγο του Θεού και καρποφορεί, χαρακτηρίζεται «καλή καί ἀγαθή». Οι ευνοϊκές αυτές προϋποθέσεις, δηλαδή η χωρίς προκατάληψη αποδοχή της Ευαγγελικής αληθείας και η διάθεση μετουσίωσής της σε πράξη ζωής, είναι το πρώτο στάδιο.

Ακολουθεί, κατά την εικόνα της παραβολής, το στέρεο κλείσιμο της αλήθειας, ως πολύτιμου πετραδιού, στα εσώτερα στρώματα της καρδιάς. Εκεί, σε συνδυασμό με την εργασία της πνευματικής ασκήσεως, ο λόγος του Θεού καταλαμβάνει όλο τον χώρο της καρδιάς και την αγιάζει, καθώς εκεί δεν μπορεί να εισδύσει ο πονηρός, για να αφαιρέσει τον λόγο του Κυρίου.

Τότε, επιφέρει τις αλλαγές της καρποφόρου επιδράσεώς του και τις αγαθές εξωτερικές εκδηλώσεις της και η ανθρώπινη ύπαρξη γίνεται πηγή αγαθού σπόρου, ο οποίος διασκορπίζεται στο περιβάλλον της, για την συνέχιση του έργου του Θεού.

Η καρποφορία χρειάζεται καρτερία, σιωπή, υπομονή, μέχρις ότου η άχαρη όψη του χωραφιού να πρασινίσει και να γεμίζει με ελπίδες τον εργάτη του. Αυτό το στάδιο της πνευματικής προόδου μάς παραδίδει ο Άγιος Ιωάννης ο Σιναΐτης, ο συγγραφέας της «Κλίμακος», καθώς μάς περιγράφει ότι: «Η καθαρή και ορθή και απονήρευτη καρδία, όπου σπουδάζει μόνον πώς να αρέσει στο Θεό, και να φυλάσσει τις Θείες Του προσταγές, είναι αμέριμνη και ελεύθερη από κάθε κοσμική φροντίδα και δε ζητά να εξετάζει τα πολύπλοκα πράγματα, που υπερβαίνουν τη δύναμή της, και έτσι πλέει χωρίς φροντίδα στο πλοίο της ακακίας και ησυχίας, χωρίς φόβους και κινδύνους και συγχύσεις, μέχρις ότου φθάσει κατευόδιο στον ουράνιο λιμένα».

Αυτή η κατάσταση της καθαρότητας της καρδιάς είναι αποτέλεσμα κοπιαστικής εργασίας μέσα στη σιωπή και μακριά από την κοσμική ζάλη. Η υπομονή, για την οποία κάνει λόγο ο Κύριός μας, είναι η αρετή που αποθησαυρίζει με τη χάρη του Θεού, τα ουράνια αρώματα της απάθειας, της ακακίας, και ανάβει στην καρδιά τον Θείο έρωτα. Όταν συμβεί αυτό, τότε η ευχαριστιακή διάθεση της καρδιάς ξεχειλίζει ως ακατάπαυστη δοξολογία, ακόμη και στις πιο σκληρές εξωτερικές συνθήκες, όπως οι τρεις Παίδες στην κάμινο του πυρός, ο προφήτης Δανιήλ στο λάκκο των λεόντων, ο απόστολος Παύλος και οι συνοδοί του στο δεσμωτήριο των Φιλίππων.

Ας εργαστούμε, λοιπόν, Αδελφοί μου, κι ας αξιοποιήσουμε την ευκαιρία του χρόνου που μάς δίνει ο Θεός, παρατείνοντας το έλεός Του, και εργαζόμενοι με υπομονή και καρτερία, θα απολαμβάνουμε τους εύχυμους καρπούς, που αποδίδει ο λόγος του Θεού, όταν προσφέρουμε την καρδιά μας «γῆν καλήν καί ἀγαθήν».

Θα μου επιτρέψετε, Πανοσιολογιώτατε, να προσφέρω στην ενορία της Ουψάλης την εσχάτως εκδοθείσα μελέτη μου για τον μακαριστό Ιερομόναχο κυρό Ευσέβιο Βίττη, με τίτλο: «Ἡ ἱεραποστολική διακονία τοῦ Ἀρχιμανδρίτου Εὐσεβίου Βίττη εἰς τήν Σκανδιναυΐαν 1965-1980», με τις ευχαριστίες μου για την συμβολή της στην εξεύρεση μιας χειρόγραφης επιστολής του μακαριστού Γέροντος.

Χαίρομαι για την παρουσία τόσων παιδιών στην σημερινή λατρευτική μας σύναξη και την ευκαιρία που μου εδόθη να τους μιλήσω και να τους καλωσορίσω, καθώς και για την βάπτιση που θα ακολουθήσει στο ναό μας, απόδειξη του ότι η ενορία μας μεγαλώνει και συνεχίζει την δράση της. Σας ευχαριστώ.