Με αφορμή την πεντηκονταετηρίδα της Ιεράς Μητροπόλεώς Νέας Σμύρνης από την ίδρυσή της (1974-2024) και μέσα στην αναστάσιμη και ευφρόσυνη περίοδο του Πάσχα, πραγματοποιήθηκε το εσπέρας της Δευτέρας 10 Ιουνίου, στη μεγάλη Αίθουσα του Ιερού Ναού Κοιμήσεως Θεοτόκου Άνω Καλαμακίου εόρτια Σύναξη «επί το αυτό» και κοινή συνεστίαση για όλους όσοι διακονούν στις ενορίες της Ιεράς Μητροπόλεως.
Ειδικότερα, συμμετείχαν όλοι οι κληρικοί –και οι πρεσβυτέρες των εγγάμων Πατέρων–, τα τακτικά μέλη των Εκκλησιαστικών Συμβουλίων, οι Ιεροψάλτες και Νεωκόροι των Ιερών Ενοριακών Ναών.
Η εόρτια Σύναξη άρχισε με το νικητήριο παιάνα του Αναστάντος Χριστού, συμψάλλοντας όλοι μαζί το «Χριστός ανέστη». Κατόπιν ακολούθησε η ομιλία του Μητροπολίτου Νέας Σμύρνης κ. Συμεών, κατά τη διάρκεια της οποίας αναφέρθηκε στις ιδιότητες και την αποστολή της Εκκλησίας μας ως θεοσύστατου οργανισμού, όσο και στην προέλευση και την διαδρομή της Μητροπόλεως μέσα σε αυτά τα πενήντα χρόνια της ιστορίας της.
Διαβάστε την ομιλία του Μητροπολίτη:
«Προσφιλέστατοι ἀδελφοί, Συμπρεσβύτεροι καί Διάκονοι,
ἀγαπητοί ἀδελφοί συνεργάτες,Μεταξύ τῶν θεμελιωδῶν ἀληθειῶν τῆς πίστεώς μας, πού οἱ Χριστιανοί πιστεύουμε καί ὁμολογοῦμε στό ἱερό Σύμβολό μας, εἶναι καί ὅτι πιστεύουμε «Εἰς μίαν, ἁγίαν, καθολικήν καί ἀποστολικήν Ἐκκλησίαν».
Πιστεύουμε δηλαδή στό μυστήριο τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ Ἐκκλησία εἶναι τό σῶμα τοῦ Χριστοῦ. Ἐκεῖνος, ὁ Λυτρωτής Ἰησοῦς, κεφαλή της κι ἐμεῖς οἱ βαπτισμένοι τά μέλη της. Ἡ Ἐκκλησία εἶναι ὁ Χριστός καί τό ἀπολυτρωτικό του ἔργο πού παρατείνεται στούς αἰῶνες. Ἡ Ἐκκλησία εἶναι ὁ λαός τοῦ Θεοῦ, ἡ οἰκογένεια τῶν τέκνων τοῦ Θεοῦ καί Πατρός.
Μία ἡ Ἐκκλησία κατά τήν πίστη μας.
Ἁγία, διότι τήν ἁγίασε μέ τό τίμιο αἷμα Του ὁ ἴδιος ὁ Χριστός μας. Πηγή ζωῆς καί ἁγιασμοῦ γιά κάθε μέλος της, πού πιστεύει καί ζεῖ κατά Χριστόν.
Καθολική, πού σημαίνει ὅτι κατέχει καί φυλάσσει αὐθεντικά τήν ἀποκεκαλυμμένη ἀλήθεια. Ἐπιπλέον, οἰκουμενική, ἁπλώνεται σέ ὅλο τόν κόσμο καί κηρύσσοντας τό Εὐαγγέλιο τῆς σωτηρίας ἀγωνίζεται νά περιλάβει στούς κόλπους της ὅλους τούς ἀνθρώπους.
Ἀποστολική, ἐπίσης, ἡ Ἐκκλησία. Ἀπό τό κήρυγμα τῶν Ἀποστόλων προῆλθε καί τήν ἀποστολική πίστη διαμέσου τῶν αἰώνων φυλάσσει καί διακρατεῖ.
Ἄν καί μία ἡ Ἐκκλησία στήν οὐσία της, εἶναι διασπαρμένη σέ ὅλο τόν κόσμο καί συναπαρτίζεται ἀπό πολλές τοπικές Ἐκκλησίες, οἱ ὁποῖες εἶναι γνήσιες καί πλήρεις Ἐκκλησίες σέ καθορισμένους γεωγραφικούς χώρους. Ἀλλά καί κάθε ἐπισκοπή πού ἀνήκει σέ μιά εὐρύτερη τοπική Ἐκκλησία, ἀποτελεῖ μιά πλήρη Ἐκκλησία μέ τόν ἐπίσκοπό της ἐπικεφαλῆς, τόν ἱερό κλῆρο καί τούς πιστούς πού διαβιοῦν στά γεωγραφικά ὅριά της.
Μιά τέτοια Ἐκκλησία εἶναι καί ἡ δική μας Μητρόπολη –ἐπισκοπή στήν οὐσία κατά τήν ἀρχαιοπαράδοτη τάξη. Προῆλθε –ὅπως καί ἄλλες Μητροπόλεις τοῦ λεκανοπεδίου Ἀττικῆς– ἐξ ἀποσπάσεως ἀπό τήν Ἱερά Ἀρχιεπισκοπή Ἀθηνῶν. Οἱ λόγοι; Ἡ πληθυσμιακή αὔξηση πολλῶν προαστίων, πού μέ τήν πάροδο τοῦ χρόνου ἀναδείχθηκαν σέ ξεχωριστές πόλεις. Αὐτό συνέβη καί μέ τή Μητρόπολή μας, πού φέρει τό ὄνομα τῆς ἀλησμόνητης καί πολύκλαυστης Μικρασιατικῆς Μητροπόλεως τῆς Σμύρνης καί τῆς ὁποίας οἱ πρῶτοι οἰκιστές ἦταν Σμυρνιοί καί εὐρύτερα Μικρασιάτες πρόσφυγες.
Ἡ Μητρόπολη Νέας Σμύρνης ἱδρύθηκε τόν Μάϊο τοῦ 1974, ἀρχικά μέ τρεῖς ἐνορίες, αὐτές τοῦ δήμου Νέας Σμύρνης. Πρῶτος Μητροπολίτης τῆς νεοσύστατης Μητροπόλεως ἐξελέγη ὁ τότε βοηθός ἐπίσκοπος τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἰωαννίνων μέ τόν τίτλο Δωδώνης, ἀείμνηστος Χρυσόστομος Βοῦλτσος, γιός στενοῦ συνεργάτου τοῦ ἐθνοϊερομάρτυρος Μητροπολίτου Σμύρνης ἁγίου Χρυσοστόμου. Ὁ ἀοίδιμος Ἀρχιεπίσκοπος Σεραφείμ, μετά τήν ἐκλογή καί τήν ἐνθρόνιση τοῦ Χρυσοστόμου, ἐπαύξησε τήν ἔκταση τῆς νεοπαγοῦς Μητροπόλεως μέ νέα παραχώρηση τῶν περιοχῶν μέχρι τή Βάρκιζα – Βάρη καί ἐπιπλέον τῆς ἐνορίας τοῦ ἱστορικοῦ ναοῦ τοῦ ἁγίου Σώστη ἐπί τῆς λεωφόρου Συγγροῦ.
Ὁ μητροπολίτης Χρυσόστομος ἔθεσε τίς βάσεις τῆς νεοσύστατης Μητροπόλεως καί μέ τήν ἀγάπη, τήν ἁπλότητα καί τόν ζῆλο του κέρδισε τίς καρδιές τοῦ ποιμνίου του. Ἡ ποιμαντορία του κράτησε μόνο δώδεκα χρόνια. Ἔφυγε γιά τόν οὐρανό αἰφνίδια, σέ ἡλικία 59 ἐτῶν, στίς 17 Σεπτεμβρίου τοῦ 1986.
Δεύτερος Μητροπολίτης ἐξελέγη τόν Ὀκτώβριο τοῦ ἴδιου ἔτους ὁ ἀπό Διδυμοτείχου καί Ὀρεστιάδος Ἀγαθάγγελος Ταμπουρατζάκης, ὁ ὁποῖος ἐποίμανε θεοφιλῶς τή Μητρόπολή μας ἐπί δεκατέσσερα χρόνια. Ἐκοιμήθη ἐν Κυρίῳ –λόγῳ ἀσθενείας– στίς 16 Μαρτίου τοῦ 2001.
Τοποτηρητής τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως ἀνέλαβε ὁ μακαριστός Ἀρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, μέ πρόταση τοῦ ὁποίου καί ἀπόφαση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας ἡ Μητρόπολη Νέας Σμύρνης διαιρέθηκε καί ἀπό τόν δῆμο τοῦ Ἑλληνικοῦ καί κάτω σχηματίστηκε ἡ νέα Μητρόπολη Γλυφάδας.
Στίς 11 Ὀκτωβρίου 2002 νέος Μητροπολίτης Νέας Σμύρνης ἐξελέγη ἡ ἐλαχιστότητά μου. Τήν ἑπομένη, 12 Ὀκτωβρίου ἀκολούθησε ἡ εἰς ἐπίσκοπον χειροτονία μου καί στίς 30 Νοεμβρίου πραγματοποιήθηκε ἡ ἐνθρόνισή μου.
Χάριτι Κυρίου, ἐφέτος συμπληρώνονται πενήντα χρόνια ἀπό τήν ἵδρυση τῆς Μητροπόλεώς μας καί αὐτή τή σημαντική ἐπέτειο τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας τιμήσαμε στόν Μητροπολιτικό Ναό, ἱερουργώντας τό ὑπερφυές μυστήριο τῆς θείας Εὐχαριστίας, πρό δύο περίπου ἑβδομάδων. Παράλληλα τελέσαμε πάνδημο Μνημόσυνο γιά τήν ἀνάπαυση τῶν δύο μακαριστῶν Ἱεραρχῶν μας, ὅπως ἐπίσης καί τῶν δύο Ἀρχιεπισκόπων Σεραφείμ καί Χριστοδούλου. Ἐπίσης, στή συνέχεια πραγματοποιήθηκαν καί τά Ἐγκαίνια τοῦ νέου Ἐπισκοπείου τῆς Μητροπόλεώς μας.
Αὐτή τήν ὥρα, οἱ παλαιότεροι τουλάχιστον, ἐνθυμούμαστε μέ συγκίνηση καί εὐχόμαστε γιά τήν ἀνάπαυση τῶν ψυχῶν τους γιά ὅλους ἐκείνους τούς Πατέρες ἀλλά καί συνεργάτες καί συνεργάτιδες, οἱ ὁποῖοι στή διάρκεια αὐτῆς τῆς πεντηκονταετίας προσέφεραν μέ ζῆλο καί ἀγάπη τή διακονία τους –ὁ καθένας στόν ξεχωριστό τομέα διακονήματός του– καί συνήργησαν στό νά σφυρηλατηθεῖ καί ἡ ἑνότητα ἀλλά καί ἡ πνευματική προκοπή ὁλόκληρης τῆς Μητροπόλεώς μας.
Μέ ἰδιαίτερη, λοιπόν, συγκίνηση εὑρισκόμεθα ἀπόψε «ἐπί τό αὐτό» ὅλοι μας, οἱ Πατέρες, οἱ Συνεργάτες, Ἱεροψάλτες, Ἐκκλησιαστικοί Σύμβουλοι, Νεωκόροι –δέν μπορέσαμε νά συμπεριλάβουμε καί τούς κατηχητές μας, καθώς ὁ χῶρος εἶναι περιορισμένος καί ἄλλη δυνατότητα ἀνάλογη δέν εἴχαμε– καί ἀποτελεῖ ἡ ἀποψινή μας Σύναξη προέκταση τοῦ ἑορτασμοῦ αὐτῆς τῆς ἐπετείου πεντηκονταετίας ἀπό τήν ἵδρυση τῆς Μητροπόλεώς μας.
Μαζί μέ τήν δικαιολογημένη συγκίνηση καί χαρά, πού ὅλοι μας αἰσθανόμαστε, γιά αὐτή τήν ἰδιαίτερα σημαντική ἐπέτειο ζωῆς καί μαρτυρίας τῆς Μητροπόλεώς μας, ἄς δοξάσουμε τό ὄνομα τοῦ Ἀναστάντος Κυρίου μας. Ἄς τόν εὐχαριστήσουμε ἀπό τά βάθη τῶν καρδιῶν μας. Καί ἄς Τόν παρακαλέσουμε μέ τίς πρεσβεῖες τῶν Ἁγίων καί προστατῶν ὅλων τῶν ἐνοριῶν μας, νά εὐλογεῖ τήν Μητρόπολή μας. Νά ἐλεεῖ καί νά στηρίζει τόν ταπεινό ἐπίσκοπό της. Νά ἐνισχύει τούς λειτουργούς της στήν ἱερατική διακονία τους. Νά χαριτώνει διά τοῦ Παναγίου Πνεύματος τούς καλούς συνεργάτες της, τούς Κατηχητές, τούς Ἐκκλησιαστικούς Ἐπιτρόπους, τούς Ἱεροψάλτες, τούς νεωκόρους, τούς ἐθελοντές καί ἐθελόντριες, πού παραστέκονται ταπεινά καί ἀφοσιωμένα ὅλα αὐτά τά χρόνια στό φιλανθρωπικό της ἔργο.
Τέλος, νά φωτίζει καί νά ἐνδυναμώνει στόν δρόμο τῆς κατά Χριστόν ζωῆς, ὅλους τούς προσφιλεστάτους ἀδελφούς μας, τό εὐλογημένο πλήρωμα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας. Ἀμήν.»
