Μητροπολίτης Καστορίας: «Έλα, παιδί μου, ας βάλουμε μια νέα αρχή»

Tου Μητροπολίτου Καστορίας Καλλινίκου

Αγαπητοί αδελφοί,

Η αρχή του νέου εκκλησιαστικού έτους προβάλλει σήμερα.

Η κάθε νέα αρχή, είναι ευλογία του Θεού, που δίνει έμπνευση,
θάρρος και ορμή.

Η πρώτη αρχή δόθηκε στον άνθρωπο με την δημιουργία του από τον Θεό, ο Οποίος δημιούργησε τον Αδάμ και την Εύα από το μη ον στο είναι, από την ανυπαρξία στην ύπαρξη.

Οι Πρωτόπλαστοι δεν συνέχισαν την πορεία τους προς την τελείωση, αλλά υποκύπτοντες στον πειρασμό της αυτοθέωσης, απομακρύνθηκαν από την πηγή της ζωής.

Και ο Αδάμ εκάθισε έναντι του Παραδείσου και έκλαιγε πικρώς. Σε αυτό, όμως, το πικρό κλάμα, ενυπήρχε και η ελπίδα για μια νέα αρχή.

Η δεύτερη αρχή για τον άνθρωπο δόθηκε με την ενανθρώπηση του Υιού και Λόγου του Θεού και με όλα τα γεγονότα της θείας Οικονομίας.

Μετά τον Σταυρό και την Ανάσταση του Χριστού, ακούγεται η μακαρία Του φωνή προς τους δικαίους που βρίσκονταν στον άδη: «Εισάγεσθε πάλιν εις τον Παράδεισον» (Κοντάκιο Σταυροπροσκυνήσεως).

*

Ο κάθε άνθρωπος, ως ιδιαίτερη υπόσταση, έχει την πρώτη αρχή από την γέννησή του, από το μη ον στο είναι.

Και είναι μακάριοι οι άνθρωποι που γνωρίζουν ότι, ερχόμενοι στο είναι, πορεύονται προς τον Θεό, τηρώντας τις εντολές Του, καλλιεργώντας τις αρετές, θεραπεύοντας τα πάθη, αγωνιζόμενοι να αποκτήσουν την τελεία αγάπη προς τον Θεό και τον άνθρωπο.

Την ευλογία αυτής της γνώσης, την έχουμε οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, αφού η Εκκλησία μας διασώζει την αλήθεια για τον Θεό και τον άνθρωπο. Γνωρίζουμε, δηλαδή, που πορευόμαστε.

Στην πορεία μας αυτή συναντούμε πολλά εμπόδια, που συχνά φαντάζουν ανυπέρβλητα.

Εμπόδια από τον παλαιό μας εαυτό: πάθη, λάθη, πτώσεις, αμέλεια, αδυναμία, εγωισμός, αναισθησία, αμετανοησία.

Εμπόδια από τις επιφορές του βίου: ασθένειες, αδικίες, ανέχεια, ανεργία, κοινωνική ψυχρότητα, μόνωση.

Προκλήσεις από το άθεο περιβάλλον και από τον αλαζονικό, εμπαθή και αποστάτη κόσμο.

Άλλοτε αισθανόμαστε φορτωμένοι με μεγάλα βάρη και ενοχές. Θα επιθυμούσαμε να γυρίσουμε τον χρόνο πίσω· να θεραπεύσουμε πληγές, να σβήσουμε χρέη, να «κολλήσουμε το γυαλί που έσπασε», να αισθανθούμε πάλι νέοι ψυχικά.

Θα επιθυμούσαμε να σβήσουμε το καταπιεστικό παρελθόν «πατώντας delete (ντιλίτ)», όπως θα έλεγαν οι νέοι, γι᾽ αυτά που μας βαραίνουν.

Γεμάτοι βάρη και προβλήματα αναζητούμε μια «νέα αρχή».

Περιμένουμε μια φωνή να μας πεί: «Έλα, παιδί μου, ας βάλουμε μια νέα αρχή».

Οι μοναχοί, όταν είχαν πτώσεις και αδιέξοδα, έτρεχαν στους Αββάδες της ερήμου. Και οι Αββάδες τους στήριζαν, λέγοντάς τους: «Ας βάλουμε μια νέα αρχή μετανοίας». Γιατί η μετάνοια σβήνει το βεβαρυμένο παρελθόν και δίνει έμπνευση για το μέλλον.

*

Η Πρόνοια του Θεού μας δίνει πολλές ευκαιρίες για να βάλουμε νέα αρχή.

Μας χαρίζει τις Δεσποτικές Εορτές, όλες τις Εορτές γενικότερα, κατά τις οποίες τελούνται τα Μυστήρια της Εξομολόγησης και της θείας Ευχαριστίας και δυναμώνει η αγάπη μας για τον Χριστό.

Μας χαρίζει την αρχή του νέου εκκλησιαστικού έτους, κατά την οποία αναλογιζόμαστε τα παλαιά, όχι για να βαρύνουμε την καρδιά μας, αλλά για να τα σβήσουμε με την μετάνοια και την συγχώρηση.

Αρχή του νέου εκκλησιαστικού έτους, για να επεκταθούμε προς τα εμπρός, στην πορεία προς την τελείωσή μας, προς την θεραπεία της ψυχής μας, προς την απόκτηση των αρετών και της τελείας αγάπης για τον Θεό και τον άνθρωπο.

Νέα αρχή, για να παρακαλέσουμε τον Χριστό και τους Αγίους Του, να μας βοηθούν στην καθημερινότητά μας, ώστε να μη γίνεται αυτή εμπόδιο στην πνευματική μας ζωή, αλλά να συντελεί στην πνευματική προκοπή.

Να βάλουμε νέα αρχή συμπεριφοράς, για να μη πληγώνουμε τους άλλους, αλλά να τους ευεργετούμε.

Να βάλουμε νέα αρχή λογισμών, για να μη μας κλέβουν την ζωή, να μη μας αχρηστεύουν, να μη μας φονεύουν, αλλά να είναι καλοί λογισμοί, που θα μας δημιουργούν έμπνευση, ταπείνωση και κατάνυξη.

Να βάλουμε νέα αρχή γνώσης, με πνεύμα μαθητείας, σαν παιδιά που πηγαίνουν πρώτη φορά στο σχολείο, έτοιμοι να ρουφήξουμε την γνώση που ο Θεός μας προσφέρει μέσα από την θεολογία της Εκκλησίας.

*

Νέα εκκλησιαστική χρονιά ανοίγεται ενώπιόν μας, με την Χάρη του Αγίου Τριαδικού Θεού.

Ο Χριστός μας, όπως μας διηγήθηκε ο Ευαγγελιστής Λουκάς, στο σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα (Λκ. δ´), ήρθε να ευαγγελιστεί, να στηρίξει, να θεραπεύσει, να ελευθερώσει, να φωτίσει, να συγχωρήσει, να δώσει ελπίδα και ζωή.

Ας ακούσουμε πάλι, αδελφοί, την φωνή του Χριστού:

«Δεύτε προς με πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι, καγώ αναπαύσω υμάς. άρατε τον ζυγόν μου εφ᾽ υμάς και μάθετε απ᾽ εμού, ότι πράός ειμι και ταπεινός τη καρδία και ευρήσετε ανάπαυσιν ταίς ψυχαίς υμών· ο γαρ ζυγός μου χρηστός και το φορτίον μου ελαφρόν εστιν» (Ματθ. ια´).

Ας ακούσουμε την φωνή του Αββά Πατέρα μας, που επαναλαμβάνεται με το στόμα των Ποιμένων και των Αββάδων κάθε
εποχής:

«Έλα, παιδί μου, ας βάλουμε μια νέα αρχή».

Με πατρικές ευχές και ευλογίες
Ο Μητροπολίτης

† Ο Καστορίας Καλλίνικος