Την Παγκόσμια Ύψωση του Τιμίου Σταυρού εόρτασε με ιεροπρέπεια και λαμπρότητα η Μητρόπολη Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου.
Το απόγευμα της εορτής, ο Μητροπολίτης Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου κ. Δαμασκηνός, χοροστάτησε, ευλόγησε τους άρτους και μίλησε στον πανηγυρίζοντα νεόδμητο και μεγαλοπρεπή Ιερό Ενοριακό Ναό Τιμίου Σταυρού και Αγίου Γεωργίου στη Στέρνα, παρουσία του Δημάρχου Ορεστιάδος, κ. Διαμαντή Παπαδόπουλου. Ο Σεβασμιώτατος, αναπτύσσοντας τη σπουδαιότητα του μηνύματος της εορτής για τη σωτηρία του ανθρώπου, μεταξύ άλλων, τόνισε:
«Ο Σταυρός του Κυρίου που σήμερα υψώνεται στο κέντρο της Εκκλησίας μας τοποθετεί ενώπιον μιας ιστορικής πραγματικότητας ιδιαίτερης σπουδαιότητος και αξίας. Και εννοώ την εκούσια θυσία του Υιού του Θεού, με την οποία συνετελέσθη άπαξ συναλλαγή εις το διηνεκές μεταξύ της εν αποστασία δημιουργίας και του Δημιουργού.
Η αμαρτία που έδιδε άλλοτε τον ρυθμό στην ιστορία του κόσμου δεν έχει πλέον κυρίαρχη δύναμη. Αντιμέτωπη στην αμαρτία η ανεξιχνίαστη αγάπη του Θεού διεξάγει μάχη κραταιά και νικηφόρα. Ο κόσμος δεν είναι πλέον μόνος. Στο δράμα της ιστορίας έχει παρέμβει ο ίδιος ο Θεός. Το μήνυμά Του είναι μήνυμα ελευθερίας και ειρήνης, χαράς και ελπίδας, ανάστασης και ζωής. Απευθύνεται προς τον καθένα μας ιδιαιτέρως. Για τον Εσταυρωμένο δεν υπάρχει πλήθος, μάζα, λαός. Υπάρχει το πρόσωπο του καθενός από εμάς ιδιαιτέρως…
Ο Σταυρός του Κυρίου είναι το σημείο συνάντησης Θεού και ανθρώπου. Είναι το χαρμόσυνο άγγελμα ότι ο Θεός μας είναι παρών στη ζωή μας. Όχι βέβαια ως μια αγαθοποιός δύναμη, μία αόρατη και γενική πρόνοια, αλλά ένα Πρόσωπο, που στρέφεται διαρκώς προς τον κόσμο σε διαλεκτική προς αυτόν σχέση».
Το πρωί της 14ης Σεπτεμβρίου, ο Σεβασμιώτατος ιερούργησε στον Ιερό μεταβυζαντινό Ναό του Σωτήρος Χριστού στο Κάστρο του Διδυμοτείχου, που κτίσθηκε το 1846 επί των ερειπίων της παλαιολόγειας Μονής του Σωτήρος Παντοκράτορος.
Εδώ κατά παράδοση επί τη εορτή του Τιμίου Σταυρού προσέρχονται πλήθη πιστών τόσο από την πόλη του Διδυμοτείχου όσο και από τα γύρω χωριά.
Εκκλησιάστηκαν η αντιπεριφερειάρχης Πολιτισμού Α.Μ.Θ. Φανή Μπαχαρίδου, η αντιδήμαρχος Διδυμοτείχου Στυλιανή Θεοδοσίου και η Διοικητής της Σχολής Δοκίμων Αστυφυλάκων Διδυμοτείχου Αστυνόμος Α΄ Αναστασία Πουρναρά.
Την επόμενη, Κυριακή μετά την Ύψωση, 15 του μηνός Σεπτεμβρίου, ο Σεβασμιώτατος ιερούργησε στον Ιερό Ενοριακό Ναό Αγίου Αθανασίου στο Πρωτοκκλήσι, του τέως Δήμου Ορφέως.
Κηρύττων τον θείο λόγο ο Σεβασμιώτατος, με αφορμή τον ευαγγελικό λόγο, «Τι γαρ ωφελήσει άνθρωπον εάν κερδήση τον κόσμον όλον, και ζημιωθή την ψυχήν αυτού;», σημείωσε:
«Η ψυχή μας, η ζωή μας, η προσωπικότητά μας είναι ένα δώρο που μας χαρίσθηκε. Δεν είναι κάτι που μας ανήκει δικαιωματικά. Ούτε είναι κάτι που το δημιουργήσαμε εμείς. Η ψυχή μας είναι η ζωντανή σφραγίδα του Θεού στην ύπαρξή μας. Είναι η αναπνοή του Δημιουργού πάνω μας. Μας δόθηκε από αγάπη. Έχει τη δυνατότητα να αντανακλά την αγάπη, να παράγει και να χαρίζει αγάπη. Η ψυχή είναι ένα δώρο προς διαχείριση και όχι προς κατοχή. Κάθε άνθρωπος πρέπει να διαχειρίζεται κατά τέτοιο τρόπο την ψυχή του ώστε να παραμένει καθαρή και ζωντανή εικόνα Αυτού, που του τη χάρισε…
Ωστόσο δεν υπάρχει αντάλλαγμα μεγαλύτερης αξίας, που να μπορεί να αντισταθμίσει την αξία της ανθρώπινης ψυχής. Είναι φυσικό να μην υπάρχει τέτοιο αντάλλαγμα, διότι, αν υπήρχε, θα έπρεπε κι εκείνο να είναι εικόνα του Θεού και να φέρει την πνοή του Δημιουργού. Πολλές φορές ο άνθρωπος προσπαθεί να βρει κάποιο άλλο υποκατάστατο για αντάλλαγμα. Μάλιστα όχι μόνο ένα αντάλλαγμα, αλλά πολλά και διαφορετικά. Τούτο οφείλεται στο ότι δεν γνωρίζει την αξία της ψυχής του και τον αθάνατο χαρακτήρα της. Τη συγκρίνει με τα δεδομένα του κόσμου και προσπαθεί να την ανταλλάξει μ’ αυτά. Έτσι ξεπουλάει την αθάνατη και αιώνια ψυχή του για το χρήμα και την ύλη, για την ηδονή και τις απολαύσεις, για τη δόξα και τη φήμη. Αλλάζει το χαρακτήρα του, προδίδει τις αρχές του, αποστρέφεται την αρετή, εναγκαλίζεται την αμαρτία, φθάνει ακόμη και στις μεγαλύτερες πτώσεις, για να κερδίσει όλα αυτά που ενώ είναι ασήμαντα και τα θεωρεί σημαντικά και να χάσει το ένα και πιο σημαντικό, που είναι η ψυχή του, η ζωή του, η ύπαρξή του, η προσωπικότητά του…
Αυτή την τραγικότητα της απώλειας της ψυχής βιώνει ο σύγχρονος άνθρωπος. Έστησε έναν κόσμο, υποτίθεται ιδανικό και προηγμένο. Στην πραγματικότητα, όμως, δημιούργησε ένα περιβάλλον μέσα στο οποίο η ψυχή του περιπλανάται και αποπροσανατολίζεται. Έστησε ένα σύστημα αξιών, στο οποίο μετρά το χρήμα και ο εγωισμός. Απώλεσε το πρόσωπό του, δηλαδή την ψυχή του, για να κερδίσει πράγματα αμφίβολης ποιότητας, διάρκειας και αξίας. Βιώνει την τραγικότητα να ψάχνει απ’ έξω το ιδανικό, χάνοντας το ιδανικό που κουβαλάει μέσα του…».
Μετά την απόλυση της Θείας Λειτουργίας, παρουσία του Δημάρχου Σουφλίου Παν. Καλακίκου και του αντιδημάρχου Ορφέως Μιχ. Πιτιακούδη ο Σεβασμιώτατος προέστη του αγιασμού των εγκαινίων του Εντευκτηρίου του Πολιτιστικού και Μορφωτικού Συλλόγου Πρωτοκκλησίου «Ορφέας» στο ανακαινισμένο κτίριο του Δημοτικού Σχολείου Πρωτοκκλησίου.
