Την Τρίτη 6 Αυγούστου (εορτή της Μεταμορφώσεως) πανηγύρισε ο Μητροπολιτικός Ιερός Ναός Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Ναούσης.
Ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε, κήρυξε το θείο λόγο και στο τέλος, κατά το εκκλησιαστικό έθος, ευλόγησε τους καρπούς της αμπέλου.
Δείτε την ομιλία του Μητροπολίτη:
«Και ιδού ώφθησαν αυτοίς Μωσής και Ηλίας μετ᾽ αυτού συλλαλούντες».
Στο όρος Θαβώρ μας μεταφέρει το σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα για να γίνουμε και εμείς, μαζί με τους τρεις μαθητές του Χριστού, μάρτυρες του θαύματος της Μεταμορφώσεως του Κυρίου, που εορτάζουμε σήμερα.
Στο όρος Θαβώρ τους μετέφερε και εκείνους ο Ιησούς λίγο πριν από το Πάθος του, για να τους αποκαλύψει την θεία του φύση, για να τους δείξει το μεγαλείο της θεότητός του, ώστε να μην απογοητευθούν και να μην κλονισθούν, όταν θα τον δούν σταυρωμένο ως κακούργο.
Όμως οι μαθητές δεν αντέχουν να δούν το θαύμα, δεν αντέχουν να δούν το μυστήριο της θεότητος του διδασκάλου τους, γιατί, όπως είχε πεί ο Θεός στον προφήτη Μωυσή, όταν εκείνος του ζήτησε να δεί έστω και για λίγο το θείο του πρόσωπο, δεν είναι δυνατόν να δεί άνθρωπος τον Θεό και να ζήσει.
Είναι τόση η λάμψη της θεότητος και τέτοιο το μεγαλείο της που υπερβαίνει κατά πολύ τις ανθρώπινες αντοχές και δυνατότητες.
Γι᾽ αυτό και οι μαθητές, όταν βλέπουν τον Χριστό να μεταμορφώνεται ενώπιον αυτών, να αποκαλύπτει δηλαδή στιγμιαία τη θεία του φύση, τότε πέφτουν στο έδαφος, τυφλωμένοι από το ανυπέρβλητο φως της θεότητος, και τότε αρχίζουν να κατανοούν ότι όντως ο Διδάσκαλός τους ήταν ο ήλιος της δικαιοσύνης.
Όμως και πάλι δυσκολεύονται να συνειδητοποιήσουν τι σημαίνουν όλα αυτά που ζούν, τι σημαίνει αυτό το υπερκόσμιο σκηνικό στο οποίο βρίσκονται αδύναμοι θεατές. Γι᾽ αυτό και ο Χριστός που δεν θέλει να τους τρομάξει αλλά να τους βοηθήσει να κατανοήσουν το μέγεθος της θείας οικονομίας, επιτρέπει να εμφανισθούν οι δύο μεγαλύτεροι προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης, ο προφήτης Μωυσής και ο προφήτης Ηλίας.
«Και ιδού ώφθησαν αυτοίς Μωσής και Ηλίας μετ᾽ αυτού συλλαλούντες», σημειώνει ο ιερός ευαγγελιστής Ματθαίος.
«Ώφθησαν συλλαλούντες». Δεν μας λέει τι συζητούσαν, γιατί ασφαλώς οι μαθητές ήταν τόσο ταραγμένοι που ήταν αδύνατο να καταλάβουν τι έλεγαν, αλλά και γιατί δεν έχει καμία σημασία γι᾽ αυτό που θέλει να μας μεταδώσει ο ιερός ευαγγελιστής.
Η συνομιλία του Χριστού με τον Μωυσή και τον Ηλία δείχνει αφενός ότι η θεότητα του Ιησού συνυπάρχει ασύγχυτη με την ανθρώπινη φύση του, εφόσον ο Χριστός συνομιλεί με τους δύο προφήτες, και αφετέρου ότι ο Χριστός είναι ο κύριος και των ζώντων και των νεκρών, εφόσον μπορεί να καλεί και να συνομιλεί επάνω στο όρος Θαβώρ με τους δύο προφήτες, οι οποίοι, σύμφωνα με τον ιερό υμνογράφο, εκπροσωπούν τις δύο αυτές ομάδες των ανθρώπων.
«Μωσής και Ηλίας δε, σοι παρειστήκεισαν, νεκρών και ζώντων σε Κύριον δηλοποιούντες», ακούσαμε σήμερα στα στιχηρά των αίνων.
Ο Μωσής εκπροσωπεί τους νεκρούς, γιατί ο ίδιος απέδωσε το κοινό χρέος των ανθρώπων, ενώ ο προφήτης Ηλίας εκπροσωπεί τους ζωντανούς, καθώς αξιώθηκε από τον Θεό να αναληφθεί ζων στον ουρανό μέσα στο πυρφόρο άρμα του.
«Και ιδού ώφθησαν αυτοίς Μωσής και Ηλίας μετ᾽ αυτού συλλαλούντες». Μοναδική και ανεπανάληπτη η εμπειρία των μαθητών του Κυρίου. Όμως και εμείς έχουμε την ευκαιρία να ζήσουμε ανάλογες εμπειρίες, εάν θελήσουμε να ακολουθήσουμε τον Χριστό στην ανάβασή του στο πνευματικό Θαβώρ. Και αυτή η ανάβαση ισοδυναμεί με την προσπάθειά μας να ξεφύγουμε από τα του κόσμου, να ξεφύγουμε από όσα μας κρατούν και μας δεσμεύουν στη γη, να απαλλαγούμε από το βάρος των επίγειων και εγκόσμιων μεριμνών και παθών, να αποτινάξουμε το φορτίο των αμαρτιών μας και να στραφούμε προς τον ουρανό.
Αν προσπαθούμε και αν αγωνιζόμαστε να ανεβούμε και εμείς στο πνευματικό Θαβώρ, τότε θα έχουμε την ευκαιρία και τη δυνατότητα να δούμε τον μεταμορφούμενο Χριστό, στο μέτρο των δικών ασθενών δυνάμεων. Γιατί ο Χριστός μεταμορφώνεται και για χάρη μας, μεταμορφώνεται για χάρη των εκλεκτών μαθητών του και των αγίων του, αποκαλύπτει δηλαδή το φως και την αίγλη της θεότητός του ως πρόγευση της δόξης που θα αντικρύσουμε, όταν θα έλθει «κρίναι ζώντας και νεκρούς», αλλά πολύ περισσότερο, όταν θα τον δούμε να κάθεται στον ουρανό «εκ δεξιών του Πατρός» του.
Ας προσπαθήσουμε, λοιπόν, να ανεβούμε στο πνευματικό Θαβώρ, καλλιεργώντας πνευματικά τον εαυτό μας, και ας προσπαθήσουμε να τον δούμε μεταμορφούμενο μέσα στην Εκκλησία του, μέσα στη λατρεία και τα μυστήρια της Εκκλησίας μας στα οποία μας προσκαλεί να τον δούμε. Εκείνος μας καλεί να τον συναντήσουμε και να ενισχυθούμε στον προσωπικό μας αγώνα, ώστε μεταμορφούμενοι και εμείς μέσα στο φως της δικής του χάριτος να αξιωθούμε να τον αντικρύσουμε «ανακεκαλυμμένω προσώπω» στη βασιλεία των ουρανών για να τον δοξάζουμε αιωνίως.