Το απόγευμα της Πέμπτης, 28ης Σεπτεμβρίου, ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων στη σειρά των διαδικτυακών εκπομπών «Επισκοπικός Λόγος» ανέπτυξε το θέμα: «Η εν Χριστώ ζωή γεννάται μέσα στην ψυχή μας».
Ο διαδικτυακός «Επισκοπικός Λόγος» μεταδίδεται κάθε Πέμπτη στις 7:00 μ.μ. στην ιστοσελίδα της Ιεράς Μητροπόλεως, στην αντίστοιχη σελίδα στο Facebook, στο κανάλι στο Youtube καθώς και στον ραδιοφωνικό σταθμό της Ιεράς Μητροπόλεως μας «Παύλειος Λόγος 90.2 FM».
Στη διαδικτυακή ομιλία του, ο Μητροπολίτης κ. Παντελεήμων, ανέφερε μεταξύ πολλών άλλων: Στο τέλος της προηγούμενης ομιλίας είχαμε ακούσει τον άγιο Νικόλαο τον Καβάσιλα να αναφέρεται στον πρώτο Λόγο του έργου του «Περί της εν Χριστώ ζωής» στην ένωση του Θεού με τον άνθρωπο, ο οποίος αγωνίζεται να ζήσει την πνευματική ζωή, την εν Χριστώ ζωή.
Για να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε πως εννοεί αυτή την ενότητα με τον άνθρωπο ο Χριστός, ο άγιος Νικόλαος μας υπενθυμίζει τα ποικίλα παραδείγματα που χρησιμοποιούν οι θεόπνευστοι συγγραφείς της Αγίας Γραφής.
Δεν αρκεί ένα μόνο παράδειγμα, σημειώνει ο ιερός Πατήρ, γι’ αυτό και η Αγία Γραφή αναφέρει πολλά. Άλλοτε χρησιμοποιεί το παράδειγμα του ενοίκου και της οικίας. Άλλοτε χρησιμοποιεί το παράδειγμα της αμπέλου και του κλήματος, που είναι από τα πιο γνωστά σε όλους μας παραδείγματα. Άλλοτε πάλι συγκρίνει αυτή την ένωση με τον γάμο και την ενότητα των συζύγων μέσα σε αυτόν, και άλλοτε με τα μέλη και την κεφαλή του σώματος. Όμως κανένα από αυτά τα παραδείγματα δεν αντιστοιχεί απόλυτα με την ένωση του Θεού με τον άνθρωπο. Μάλιστα, λέγει, είναι αναγκαίο η φιλία να έχει ως ακόλουθο τη συνάφεια. Τι όμως θα μπορούσε να είναι ίσο με τη θεία αγάπη, διερωτάται ο ιερός πατήρ;
Περισσότερο από όλα τα παραδείγματα που αναφέρει η Αγία Γραφή ταιριάζει ο γάμος και η αρμονία των μελών του σώματος προς την κεφαλή. Αλλά και αυτός διαφέρει, διότι δεν μπορεί να συνάψει έτσι τους ανθρώπους που νυμφεύονται, ώστε να ζουν ο ένας για τον άλλον και να συνυπάρχουν μαζί, κάτι το οποίο συμβαίνει με τον Χριστό και την Εκκλησία. Γι’ αυτό και ο απόστολος Παύλος αναφερόμενος στον γάμο μπορεί να λέγει: «Το μυστήριον τούτο μέγα εστίν», αλλά και προσθέτει: «εγώ δε λέγω εις Χριστόν και εις την Εκκλησίαν». Είναι ασφαλώς, εννοεί ο απόστολος, μέγα το μυστήριο του γάμου, είναι όμως περισσότερο θαυμαστός ο γάμος του Χριστού με την Εκκλησία.
Τα μέλη πάλι είναι ενωμένα με την κεφαλή, και το ότι ζουν οφείλεται στο ότι είναι ενωμένα με το κεφάλι. Όταν χωρισθούν όμως παύουν να ζουν και πεθαίνουν. Τα ανθρώπινα μέλη όμως που είναι ενωμένα με τον Χριστό ζουν και μετά τον θάνατο χάρη στην ένωσή τους με τον Χριστό, που είναι η πνευματική κεφαλή.
Όταν λέμε ότι ο Χριστός είναι παρών στη ζωή μας, δεν εννοούμε ότι μετέχει στην τροφή μας, στις συναντήσεις μας ή στις συναναστροφές μας, διευκρινίζει ο άγιος Νικόλαος ο Καβάσιλας, αλλά μετέχει με άλλον ανώτερο και τελειώτερο τρόπο, με τον οποίο γινόμεθα σύσσωμοι μαζί του, γινόμεθα σύζωοι, ζούμε δηλαδή και εμείς τη δική του ζωή, και είμεθα μέλη του σώματός του. Και όπως η φιλανθρωπία του είναι απερίγραπτη, έτσι και η συνάφειά του με όσους τον αγαπούν και τους αγαπά υπερβαίνει κάθε εικόνα και κάθε χαρακτηρισμό, και ο τρόπος με τον οποίο αυτή πραγματοποιείται είναι θαυμαστός όπως αρμόζει μόνο στον «θαυμαστά ποιούντα» Θεόν, καταλήγει ο θείος Πατήρ, πριν να αρχίσει να μας περιγράφει τη δύναμη των θείων μυστηρίων, στα οποία στηρίζεται η εν Χριστώ ζωή.
