Στη δημοσιογραφική φλυαρία έχει περάσει ο άλλοτε υποψήφιος κληρικός και νυν αχειροτόνητος «δημοσιογράφος» του «Εθνικού Κήρυκα» Θόδωρος Καλμούκος. Φληναφήματα, τα οποία, το ένα μετά το άλλο, στη συνέχεια τα αναιρεί ή τα ερμηνεύει, κατά πώς τον εξυπηρετούν.
Σε ένα από τα πολλά του άρθρα καταπιάστηκε με το όνομά μου, έχοντας στον τόνο γραφής του μία έκδηλη και ακατανόητη αγωνία. Του οφείλω, λοιπόν, μία απάντηση. Τουλάχιστον σε ό,τι με αφορά. Εξηγούμαι:
– Το όνομά μου είναι Κολοκυθάς και όχι Κολοκύθας. Μην μπερδεύεται ο ίδιος με το Halloween, όταν τη μία υποδύεται τον φίλο των Αρχιεπισκόπων και μετά «μεταμορφώνεται» σε αυστηρό κριτή τους. Όπως έκανε με τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Ιάκωβο, με τον Αρχιεπίσκοπο Σπυρίδωνα και τον Αρχιεπίσκοπο Δημήτριο.
– Τον πληροφορώ πως ούτε ρασοφόρος είμαι, ούτε φιλοδοξώ να γίνω ποτέ. Είμαι μέλος της Ένωσης Συντακτών Ημερήσιων Εφημερίδων. Σε αντίθεση με τον ίδιο που επιχείρησε πριν πολλές δεκαετίες να ενδυθεί το ράσο και του το αρνήθηκε επίμονα ο Αρχιεπίσκοπος Ιάκωβος. Στα επόμενα άρθρα του παρακαλείται να μας πει και τον λόγο που του αρνήθηκαν την χειροτονία.
– Δεν κατανοούμε τα «καλιαρντά» που γράφει. Καλό είναι να τα απευθύνει στους όμοιούς του που τα καταλαβαίνουν.
– Το «λαθρόβιο σάιτ της Αθήνας», όπως το αποκαλεί, είναι το μοναδικό μέσο που επισήμως έχει υποστηριχθεί από το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ και έχει αναγνωριστεί ο αγώνας του κατά της προπαγάνδας και των fake news που διασπείρονται στον Ορθόδοξο κόσμο για προφανείς λόγους.
Είναι μέλος της Ένωσης Ηλεκτρονικών Μέσων και το μοναδικό αγγλόφωνο και ελληνόφωνο μέσο που επίμονα στηρίζει το Οικουμενικό Πατριαρχείο και ΟΛΟΥΣ τους ιεράρχες του. Χωρίς εκπτώσεις και υποσημειώσεις. Δεν ζει το μέσο από «συνδρομούλες». Πολλώ δε μάλλον δεν «περνάει απέναντι» όταν αυτές δεν καταβάλλονται.
Φιλικά και εις το επανιδείν,
Νίκος Κολοκυθάς