Του π. Ηλία Μάκου
Με πομπή μεταφέρεται τη Δευτέρα 22 Ιουλίου η σορός του αοιδίμου Μητροπολίτου Βερατίου κυρού Ιγνατίου από τη Θήβα, που ήταν τόπος καταγωγής του, στο Βεράτι, όπου την Τρίτη23 Ιουλίου, 11.30 το πρωί, αφού προηγηθεί θεία λειτουργία, θα κηδευτεί στον καθεδρικό ναό του αγίου Δημητρίου.
Τη σορό του αειμνήστου Μητροπολίτου κυρού Ιγνατίου από την Ελλάδα στην Αλβανία συνοδεύουν ο Μητροπολίτης Αμαντίας Ναθαναήλ, ο αρχιμανδρίτης Αναστάσιος και ο διάκονος Λεωνίδας.
Στο Μητροπολιτικό Ναό Κοιμήσεως της Θήβας εκτέθηκε σε προσκύνημα η σορός του εκλιπόντος Μητροπολίτου της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αλβανίας, ενώ τελέστηκε και θεία λειτουργία.
Ο αοίδιμος κυρός Ιγνάτιος με την αμέριστη στήριξη του Μακαριωτάτου, από το 1998, που ενθρονίστηκε, αγωνίσθηκε και κατάφερε να επιτελέσει πολύπλευρο λειτουργικό, ποιμαντικό, κοινωνικό και φιλανθρωπικό έργο, ακολουθώντας αφοσιωμένα την φωτισμένη πορεία πλεύσης του κ. Αναστασίου, και να αποτελεί σημείο σεβασμού των κατοίκων, ανεξαρτήτου, θρησκεύματος της Επισκοπής του.
Μειλίχιος και πράος, σεμνός και ταπεινός, από την πρώτη στιγμή, που ανέλαβε την πνευματική καθοδήγηση του ποιμνίου του, ακούραστα ενδιαφέρθηκε για να βρεθεί η Εκκλησία κοντά στις πραγματικές ανάγκες των ανθρώπων και να ανταποκριθεί αποτελεσματικά στις πνευματικές αναζητήσεις και ελλείψεις.
Είναι ένα έργο, που συνεχίζεται αδιάκοπα και αθόρυβα…
Με αποδέκτες κάθε ανθρώπινη ψυχή, υπέρ της οποίας ο Χριστός θυσιάστηκε.
Μοναδική του πρόθεση είναι η δόξα του Θεού και η ωφέλεια του λαού. Αγάπησε την Ορθοδοξία και αφιερώθηκε σ’ αυτή από τα νεανικά του χρόνια.
Απέδειξε αυτά τα είκοσι χρόνια ποιμαντορίας στο Μπεράτι, ότι έχει συναίσθηση πατέρα, που μεριμνά για τα παιδιά του.
Τις δύο αυτές δεκαετίες δεν αναπαύθηκε ούτε για μια στιγμή, αλλά αναλώθηκε με μόχθο στην πιστή και άξια και συνεπή και φιλότιμη διακονία του.
Όχι ως απρόσιτος δεσπότης, αλλά ως ευπροσήγορος και πρόθυμος υπηρέτης του ποιμνίου του.
Γι’ αυτόν όλοι οι άνθρωποι, Ορθόδοξοι και μη, σώφρονες και πλανεμένοι, ενάρετοι και αμαρτωλοί, είναι τέκνα της Εκκλησίας, διαλέγεται μαζί τους και σκύβει με στοργή πάνω τους. Δίνει καθημερινά καλή μαρτυρία, έχοντας το βίωμα ότι η ιερωσύνη είναι σταυρός, αλλά και ανάσταση.
Η αναφορά μας στο πρόσωπο και στη δράση του είναι σαφώς μια ενδεικτική, μια απλή καταγραφή, καθώς είναι αφάνταστα δύσκολο, αν όχι και αδύνατο, να περιγράψει κανείς και να συνοψίσει με το γραπτό λόγο, τα πλήρη πεπραγμένα του.
Όλα αυτά, για τα οποία ο λαός, με το αδιάψευστο αισθητήριό του, τον τιμά με την εμπιστοσύνη του και αναγνωρίζει τον κόπο του.
Αλλά και ο ίδιος τιμά την αποστολή του, έχοντας ως θρόνο του τις καρδιές των συνανθρώπων του. Τους προσφέρει τον εαυτό του, του αντιπροσφέρουν τις καρδιές τους.
