Λαμπρός εορτασμός του Αγίου Νικολάου στο Ανατολικό Θεσσαλονίκης

Την Τετάρτη 6 Δεκεμβρίου ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου στο Ανατολικό Θεσσαλονίκης.

Ο Μητροπολίτης κ. Παντελεήμων στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Πανάγιε Νικόλαε, πρόφθασον, εξελού ημάς της ενεστώσης ανά­γκης, και σώσον την ποίμνην σου ταίς ικεσίαις σου».

Αυτή την επίκληση απευθύνει ο ιερός υμνο­γράφος εξ ονόματος όλων των πιστών προς τον συμπα­θε­στατο και φιλανθρω­πο­τατο άγιο Νικόλαο, αρχιεπί­σκο­πο Μύρων της Λυκίας, τον οποίο εορτάζει σήμερα η Εκκλησία μας.

Τον παρακαλεί να σπεύσει και να μας απαλλάξει από τη δύσκολη κα­τάσταση στην οποία βρισκό­μα­στε, γνωρίζοντας ότι πολλές φο­ρες τόσο κατά την επίγειο ζωή του, όσο και μετά την κοίμησή του ο άγιος έσπευδε για να σώσει αν­θρώπους που βρισκόταν σε ανά­γκη και κιν­δύνευαν.

Τον παρακαλεί ακόμη να μεσι­τεύ­σει στον Θεό για τη σωτηρία της ποίμνης του, καθώς ο άγιος Νικό­λαος έχει μεγάλη παρ­ρη­σία ενώ­πιον του θρόνου του Θεού ως εκλε­κτος δούλος του.

«Πανάγιε Νικόλαε, πρόφθασον, εξελού ημάς της ενεστώσης ανά­γκης, και σώσον την ποίμνην σου ταίς ικεσίαις σου».

Ακούοντας τους στίχους αυτούς ίσως πολλοί διε­ρωτώνται ποια είναι «η ενεστώσα ανάγκη», στην οποία αναφέρεται ο ιερός υμνο­γρα­φος, και κατά πόσο η επίκληση αυτή μας αφορά.

Ασφαλώς ο ιερός υμνογράφος μπορεί να υπονοεί κα­ποια συγκε­κριμένη ανάγκη που αφορούσε στην εποχή του και η οποία έχει πλέον εκλείψει, δεν υπάρχει όμως κανείς, ο οποίος αμφιβάλλει ότι η ζωή του κάθε ανθρώπου ξεχω­ρι­στα αλλά και ολοκλήρου της αν­θρωπότητος είναι ζωή εν μέσω αναγκών και εν μέσω προβλη­μα­των και δυσκολιών.

Είναι τα καθημερινά προβλή­μα­τα, μικρότερα ή μεγαλύτερα, που αντιμετωπίζει ο καθένας μας. Ει­ναι και τα μεγαλύτερα, τα παγκό­σμια προβλήματα, που αντιμετω­πίζου­με ως έθνος και ως ανθρωπότητα, αυτά που παρακολουθούμε καθη­με­ρινά στις ειδήσεις και στα πρω­τοσέλιδα των εφημερίδων. Οι πο­λεμοι και οι συνέπειές τους για τον κόσμο, οι ασθένειες και οι επιδη­μίες, οι κλιματικές αλλαγές και οι κίνδυνοι που μας επι­φυ­λάσσουν, η βία και οι ποικίλες εκφάνσεις της. Όλα αυτά είναι προβλή­ματα που μας αφορούν όλους, που ακόμη και εάν δεν το συνειδητοποιούμε, μας αγ­γι­ζουν και επηρεάζουν τη ζωή μας, απο­τελούν «την ενεστώσα ανάγκη» μας.

Το ερώτημα όμως που εγείρεται μέσα μας είναι ποια μπορεί να είναι η συμβολή ενός αγίου στην επί­λυση των προβλημάτων και στην αντιμετώπιση των αναγκών του σύγχρονου ανθρώπου.

Για τους αγίους όμως και για τον Θεό δεν υπάρχουν σύγχρονα προ­βλη­ματα, γιατί το συγ­χρονος είναι σχε­τική έννοια που συνδέεται με τον πεπερασμένο χρονικό ορίζο­ντα του ανθρώπου. Για τους αγί­ους που επεμβαίνουν στη ζωή των αν­θρώπων με τη δύναμη της χα­ρι­τος του Θεού είναι τα πάντα δυνα­τα, και μπορούν να δώσουν λύσεις και στα μεγάλα και στα μικρά προβλή­ματα που μας απασχολούν, προ­­βλη­ματα που εμείς οι ίδιοι οι αν­θρωποι δημιουργούμε καθημερινά με την αλα­ζο­νική και εγωιστική συμπερι­φορά μας, με την πλεονεξία και τη φιλαρχία μας, με τη φιληδονία και τη φιλαυτία μας.

Αν εξετάσουμε με ειλικρίνεια τα προβλήματα του κόσμου, θα αντι­ληφθούμε ότι η αιτία που τα προ­καλεί είναι ο άνθρωπος· ο άνθρω­πος που απομακρύνεται από τον Θεό, διεκδικώντας δήθεν την ελευ­θερία του, και γίνεται δέσμιος των πα­θων και των λανθασμένων επι­λο­γων του. Είναι ο άνθρωπος που αισθάνεται ισχυρός και κυρίαρχος και ξεχνά ότι η όποια δύναμη κα­τέχει είναι εφήμερη και προσω­ρι­νη, διότι τα πάντα στη ζωή του ει­ναι «σκιάς ασθενέστερα και ονεί­ρου απατηλότερα». Είναι ο αν­θρω­­πος ο οποίος, όταν συνειδη­τοποιή­σει ποια είναι η θέση του και ο σκοπός του στον κόσμο, όταν συνει­δητοποιήσει ότι ο μεγαλύ­τε­ρος θησαυρός του κόσμου, τον ο­ποίο με κάθε τρόπο θα πρέπει να κερδίσει είναι ο θησαυρός της ψυ­χης του, διότι «τι γαρ ωφελή­σει αν­θρω­πον, εάν κερδήση τον κο­σμον όλον και ζημιωθή την ψυχήν αυ­του; ή τι δω­σει αν­θρωπος αν­ταλ­­λαγ­­μα της ψυχής αυτού;», τότε θα κατανοήσει το μέγεθος της βοη­θεί­ας που μπορεί να του προσ­φέρουν οι άγιοι· τότε θα κατα­νοή­σει την ανάγκη που έχει από την επέμβαση και τη μεσιτεία τους· και θα στρα­φεί και θα στραφούμε προς αυτούς επαναλαμβάνοντας τα λόγια του ιερού υμνογράφου προς τον εορτα­ζόμενο σήμερα α­γιο Νικόλαο: «Πα­νάγιε Νικόλαε, πρόφθασον, εξελού ημάς της ενε­στώσης ανάγκης, και σώσον την ποίμνην σου ταίς ικε­σίαις σου».

Αυτά τα λόγια, αυτήν την επί­κλη­ση, ας επαναλαμβάνουμε και εμείς, όχι μόνο ση­μερα, ημέρα κατά την οποία εορ­τάζουμε πανη­γυρικά την ευκλεή μνήμη του, αλλά καθημε­ρινά, και ιδίως εσείς που έχετε την ευλογία να ανήκετε στην ιδιαίτερη ποίμνη του, στην ενορία που τιμά το όνομά του.

Και ας έχουμε τη βε­βαιότητα ότι ο άγιος Νικόλαος μπορεί όντως να μας σώσει από οποιαδήποτε ανά­γκη, αρκεί να του το ζητούμε με πίστη και με εμπιστοσύνη.