Λαμπρή υποδοχή της ιεράς Εικόνας Παναγίας Χρυσοπολίτισσας στην Αλεξάνδρεια Ημαθίας

Την Κυριακή 11 Αυγούστου το πρωί ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων υποδέχθηκε στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου Αλεξάνδρειας την ιερά Εικόνα της Παναγίας Χρυσοπολίτισσας (14ου αιώνος) από το κειμηλιαρχείο της Ιεράς Μητρόπολης, η οποία θα συμπανηγυρίσει με την Παναγία Αλεξανδρινή και θα παραμείνει στην ενορία μέχρι και την Κυριακή 18 Αυγούστου.

Στη συνέχεια ο Μητροπολίτης τέλεσε αρχιερατική θεία Λειτουργία και κήρυξε το θείο λόγο.

Ομιλία του Μητροπολίτη

«Συ δε ως Μήτηρ άχρα­ντε προς τον Υιόν απαίρουσα … χριστια­νων υπερεύχου των πίστει σε ανυ­μνούν­των».

Παραμονές της μεγά­λης εορτής της Κοιμή­σεως της Θεοτόκου και οι καρδίες όλων μας στρέφο­ν­ται προς τη γλυκυτά­τη Μητέρα μας και Μητέρα του Κυρίου μας, προς την Υπεραγία Θεοτόκο και Δέσποινα του κόσμου. Στρέφονται με λαχτά­ρα, για να την αποχαι­ρε­τήσουν, καθώς και αυτή απο­χαι­ρετά τη γη και ανε­βαί­νει στον ου­ρανό. Στρέφονται όμως με λαχτάρα και για να την επευφημίσουν, γιατί η Πανα­γία μας δεν ακο­λουθεί τον δρόμο της φυσικής φθοράς, όπως όλοι οι άνθρωποι, αλλά τον δρόμο της αφθαρ­­σίας και της αθα­νασίας, κανθός υψώνε­ται από τη γη στον ου­ρανό και γίνεται συμπαρεδρος στον θρόνο του Υιού της. Γίνεται μεσίτρια για χάρη των ανθρώ­πων. Γίνεται μητέρα όλων εκείνων στους ο­ποί­ους ο Υιός της έδωσε τη χάρη να ονο­μάζονται αδελφοί του. Γίνεται προστάτις και υπέρμαχος όλων των αν­θρώπων τους ο­ποί­ους εμπιστεύ­θη­κε ο Χριστός στη στορ­γική μητρική της μέριμνα.

Και στα χείλη όλων των πιστών, στα χείλη όλων μας, μαζί με τους αίνους και τους μακα­ρισμούς προς Εκείνη, στο πρόσωπο της ο­ποί­ας νι­κήθηκαν για πρώτη φορά οι όροι της φύσεως για χάρη της δικής μας σωτηρίας, ανε­βαί­νουν λέξεις διά­πυ­ρης ικεσίας και προσευχής, σαν αυτές που τόσο ωραία συνο­ψίζει ο ιερός υμνογράφος: «Συ δε ως Μη­τηρ α­χρα­ντε προς τον Υιόν απαί­ρου­σα … χρι­στι­α­­νων υπε­ρ­ευ­χου των πι­στει σε ανυ­­μνούντων».

Η ζωή του καθενός μας είναι σαν μία πορεία μέσα στον κόσμο, είναι σαν ένα ταξίδι μέσα στο πέλαγος της ζωής. Και όπως κάθε ταξίδι και όπως κάθε πορεία έχει ένα σκοπό, έχει ένα τέλος, έτσι και η ζωή του ανθρώπου, η ζωή του κα­θενός μας έχει ένα σκοπό και ένα τέλος, που δεν είναι άλλο από αυτό που προσ­διόρισε ο Θεός κατά τη δημιουρ­γία μας, είναι η ομοίωση μαζί του, για να επιστρέψουμε κοντά του στην επου­ράνια Ιε­ρουσαλήμ, εκεί που μας περιμέ­νει η χαρά της αιωνίου ζωής που έχει ετοιμάσει ο Θεός για όλους μας.

Ο ουρανός, λοιπόν, είναι ο δικός μας σκοπός και στόχος. Ο ουρανός είναι η δική μας Ιθάκη. Και εάν το ταξίδι του Οδυσ­σέα για την επίγεια Ιθάκη ήταν τόσο δύσκολο και τόσο πε­ρι­πε­τει­­ώδες, κατά μείζονα λόγο το δικό μας ταξίδι, το ταξίδι της ζωής μας προς τη μέλλουσα πόλη, την οποία επιζητούμε, προς την Ιθάκη της ψυχής μας, την ουράνια Ιερουσαλήμ, είναι γεμάτο δυσκο­λίες και πει­ρα­σμούς. Γι’ αυτό και έχουμε ιδιαί­τερη ανά­γκη από βοή­θεια σε αυτό το ταξίδι, βοήθεια που Μόρνο εν μέρει μπο­ρούν να μας προσφέρουν οι άνθρωποι, γιατί και αυ­τοί είναι συνοδοιπόροι μας στο ίδιο ταξίδι και δεν έχουν φθάσει και αυτοί στο τέλος.

Χρειαζόμα­στε ουράνια βοήθεια· βοήθεια σαν αυτή που μας προσφέρουν οι «τον δρόμον τελέσαν­τες και την πίστιν τηρήσαντες» άγιοι της Εκ­κλησίας μας. Χρειαζόμαστε ακόμη πε­ρισ­σότερο τη βοήθεια και τη μεσιτεία της Υπερα­γίας Θεοτό­κου, η οποία νύκτα και ημέρα προσεύχεται υπέρ των ανθρώπων, προ­σεύ­χε­ται υπέρ των ευσεβών και ορθοδόξων Χριστιανών, που αγωνίζονται για να ζήσουν σύμφωνα με τις εντολές του Υιού της, που αγωνί­ζο­νται για να εναρμονίσουν τη ζωή τους με το θέλημα του Θεού, όπως έκανε και η ίδια η Παναγία μας κατά την επίγεια ζωή της.

Γι’ αυτό και εμείς δεν παραλείπουμε ποτέ να παρα­κα­λούμε και να ικετεύουμε την Παναγία μας, όχι μόνο στις ώρες της ανάγκης και της δυσκολίας, αλλά πάντοτε, και ιδιαιτέρως αυτές τις ημέ­ρες του Δεκαπενταυγούστου, που είναι αφι­ερωμένες στη χάρη της, να μας προ­στατεύει και να μας ευλογεί, να πρεσβεύει για χάρη μας στον Υιό της και να με­σι­τεύει διαρκώς για τη σωτηρία μας.

Ζητούμε την προστασία και τη βοήθειά της και μέσω των ιερών εικόνων της, διά των οποίων οι προσευχές μας διαβαίνουν προς το ιερό της πρόσωπο.

Και μία τέτοια εικό­να, ιστορική και θαυματουργή, η οποία επί αιώνες ακούει τα αιτήμα­τα των ευλαβών τέκνων της Υπεραγίας Θεοτόκου, μεταφέραμε σήμερα στην Αλεξάν­δρεια και την υπο­δεχθήκαμε νωρίτερα με σεβασμό και κατάνυξη.

Είναι η ιερά εικόνα της Παναγίας της Χρυσοπολίτισσας, του 14ου αιώνος, η οποία φυλάσσεται στο Κειμηλιαρχείο της Μητροπόλεως και την μεταφέραμε για να λάβετε αυτές τις ημέρες του Δεκαπενταυγούστου, κατά τις οποί­ες πανηγυρίζει η Αλεξάνδρεια και ο ιερός αυτός ναός της Πανα­γίας, και τη δική της χάρη και ευλογία της, και να εναποθέσετε στην αγάπη της όλα τα αιτήματα των καρδιών σας, ψάλλοντας μαζί με τον ιερό υμνογράφο: «Συ δε ως Μήτηρ α­χρα­ντε προς τον Υιόν απαίρουσα … χριστια­νων υπερεύχου των πι­στει σε ανυμνούντων».