Ένας ασκητής που πολεμούνταν σφοδρά από τα δαιμόνια της πορνείας και της εσωτερικής κατακρίσεως, έλεγε το “Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με” χιλιάδες φορές καθημερινώς. Παρόλο αυτά όμως, ο εχθρός διάβολος δεν υποχωρούσε ούτε πόντο!
Μια μέρα τον φώτισε το Άγιο Πνεύμα και θυμήθηκε τα λόγια ενός συνασκητού του, που του είχε πει:
– Εάν δυσκολευτείς από τον δαιμονικό πόλεμο, εφάρμοσε έναν άλλον τρόπο προσευχής ανώτερο από το ” ελέησόν με”. Δοξολόγησε τον Χριστό και λέγε: “Κύριε Ιησού Χριστέ δόξα σοι!”…
Πράγματι το εφάρμοσε και ακούγοντας ο διάβολος το: ” Κύριε Ιησού Χριστέ δόξα σοι” έγινε άφαντος!
Ο διάβολος την δέηση και την αίτηση, μπορεί να την υπομένει, μολονότι κατακαίγεται. Την δοξολογία όμως και την ευχαριστία, που είναι η κόλασή του, δεν μπορεί να την υπομένει και αναγκάζεται να υποχωρήσει, έστω και ας είναι ο πιο αμαρτωλός όλων, εκείνος που δοξολογεί και ευχαριστεί τον Κύριο…
Πηγή: Ι.Ν. Αγίου Νικολάου Πολιούχου Περάματος – Αττικής