Την Κυριακή 22 Σεπτεμβρίου το πρωί ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε το θείο Λόγο στο Πανελλήνιο Ιερό Προσκύνημα της Παναγίας Σουμελά. Μαζί του λειτούργησε ο καθηγούμενος και πατέρες της Ιεράς Μονής Ησυχαστρίας από τη Ρουμανία οι οποίοι συνόδευαν ομάδα προσκυνητών.
Μετά την θεία Λειτουργία το Ιερό Προσκύνημα της Παναγίας Σουμελά επισκέφθηκε η Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Κατερίνα Σακελαροπούλου.
Ομιλία Σεβασμιωτάτου
«Επιστάτα, δι᾽ όλης της νυκτός κοπιάσαντες ουδέν ελάβομεν».
Στη λίμνη Γεννησαρέτ μας μετέφερε με το σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα ο ιερός ευαγγελιστής Λουκάς, για να μας περιγράψει μία συνηθισμένη εικόνα με μία απροσδόκητη όμως εξέλιξη.
Ποια είναι η συνηθισμένη εικόνα; Είναι τα πλοιάρια των αλιέων, που όλη τη νύκτα προσπαθούσαν να ψαρέψουν, και τώρα κουρασμένοι και απογοητευμένοι γιατί δεν έπιασαν τίποτε, πλύνουν τα δίκτυά τους. Αυτή ακριβώς την απογοήτευση, εκφράζουν και τα λόγια του αποστόλου Πέτρου προς τον Χριστό, ο οποίος εισήλθε μέσα σε ένα από τα πλοιάρια, για να μιλήσει στο πλήθος που είχε συγκεντρωθεί για να τον ακούσει. «Επιστάτα, δι’ όλης της νυκτός κοπιάσαντες ουδέν ελάβομεν».
Ποιος δεν μπορεί να κατανοήσει και να νιώσει την απογοήτευση και τη θλίψη του Πέτρου;
Όλο το βράδυ άγρυπνοι προσπαθούσαν και αγωνιούσαν μέσα στη λίμνη, αλλά ο κόπος τους δεν ανταμείφθηκε. Κουράστηκαν αλλά δεν κέρδισαν τίποτε, παρά μόνο την ταλαιπωρία της επίπονης βραδινής εργασίας.
Ποιος από εμάς δεν έχει βρεθεί σε ανάλογη κατάσταση με τον μαθητή του Χριστού; Ποιος δεν έχει απογοητευθεί, γιατί η προσπάθειά του δεν στέφθηκε από επιτυχία; γιατί οι κόποι του δεν απέδωσαν το αναμενόμενο; Και ίσως εκφράσαμε και εμείς την απογοήτευσή μας πιστεύοντας ότι δεν υπάρχει περίπτωση να ανατραπούν τα δεδομένα και να μεταβληθεί το αποτέλεσμα ή, ακόμη, ότι δεν ωφελεί μία νέα προσπάθεια.
Εκφράσαμε, δηλαδή, αυτό που εκφράζει και η απάντηση του Πέτρου, όταν ο Χριστός, αφού έχει ολοκληρώσει το κήρυγμά του στο πλήθος, τον καλεί να κάνει μία ακόμη προσπάθεια, να ανοιχθεί με το πλοίο του «εις το βάθος» και να ξαναρίξει τα δίκτυα.
«Επιστάτα», του λέγει ο Πέτρος, ολόκληρη τη νύχτα κουραστήκαμε και δεν πιάσαμε ούτε ένα ψάρι, πως είναι δυνατόν τώρα, που είναι ημέρα και δεν είναι η κατάλληλη ώρα για ψάρεμα, να έχουμε αποτέλεσμα; Ποιος ο λόγος να υποβληθούμε και πάλι σε μία άσκοπη ταλαιπωρία;
Όμως η απάντηση του Πέτρου δεν σταματά εδώ, στην αρνητική, στην απαισιόδοξη πλευράς της, εκεί όπου ενδεχομένως θα σταματούσαμε εμείς. Ο Πέτρος συνεχίζει, κάνοντας μία εσωτερική ανατροπή, μία ανατροπή στη λογική και τον επαγγελματισμό του, μία ανατροπή στο θέλημά του.
Ας του φαίνεται παράδοξο αυτό που του προτείνει ο Χριστός. Ας του φαίνεται αδύνατο και ανέφικτο. Αποφασίζει να υπακούσει στη θεία παρότρυνση. Τολμά να υπερβεί τη λογική που οδηγεί στην απαισιοδοξία και να στηρίξει την ελπίδα του στην πίστη. Γι’ αυτό και συνεχίζει, απευθυνόμενος στον Χριστό ο Πέτρος: «επί δε τω ρήματί σου χαλάσω τα δίκτυα».
Δεν έχει σημασία τι νομίζω εγώ. Επειδή όμως το λέγεις εσύ, θα ξαναρίξω τα δίκτυα, θα κάνω και πάλι την προσπάθεια.
Και η προσπάθεια ανταμείβεται. Και η πίστη επιβραβεύεται. Και ο κόπος δικαιώνεται, και την απογοήτευση διαδέχεται η χαρά, γιατί τα ψάρια που έπιασαν ήταν τόσα πολλά, ώστε δεν μπορούσε ο Πέτρος να τα μεταφέρει με το δικό του πλοίο και χρειάσθηκε να ζητήσει τη βοήθεια και των συνεργατών του, του Ιακώβου και του Ιωάννου, για να τα μεταφέρουν.
Αυτή η απροσδόκητη εξέλιξη, αυτό το θαύμα που έζησε ο απόστολος Πέτρος, δεν είναι μόνο ένα γεγονός που έκανε τον ίδιο να πιστεύσει στον Χριστό και να συναισθανθεί τη δική του αδυναμία, αλλά είναι ένα μάθημα, μία παρότρυνση προς όλους μας, για να μην απογοητευόμεθα από τις δυσκολίες και τις αποτυχίες της ζωής μας. Είναι ένα μάθημα για να πιστεύσουμε ότι δεν είναι μόνο η λογική αυτή που κυριαρχεί στον κόσμο.
Είναι ένα μάθημα που μας διδάσκει ότι δεν πρέπει να εγκαταλείπουμε την προσπάθεια, όταν η λογική φαίνεται να μην συμβαδίζει με την πραγματικότητα. Χρειάζεται τόλμη και αποφασιστικότητα. Χρειάζεται δύναμη και πίστη στον Θεό. Χρειάζεται να τολμούμε την ανατροπή, γιατί αυτός που έχει την τελευταία λέξη δεν είναι η λογική, είναι η πίστη και η ελπίδα στον Θεό, που μπορεί να κάνει, όταν χρειάζεται, και τα αδύνατα δυνατά, για όσους προσπαθούν και αγωνίζονται και για όσους εμπιστεύονται την αγάπη και τη δύναμή του.
Αυτό έκαναν οι άγιοί μας. Αυτό έκαναν και οι πατέρες μας. Αγωνιζόταν και προσπαθούσαν με όλη τους τη δύναμη, αλλά και με εμπιστοσύνη στον Θεό. Αν βάδιζαν μόνο με τη λογική, αν απογοητευόταν από τις δυσκολίες και τις καταστροφές που αντιμετώπισαν, δεν θα επιτύγχαναν τίποτε.
Τόλμησαν όμως και, παρά τη γενοκτονία που υπέστησαν στον Πόντο αλλά και τις ταλαιπωρίες στους δρόμους της προσφυγιάς, κατόρθωσαν με την πίστη τους, με την προσπάθειά τους και με τη βοήθεια της Παναγίας μητέρας μας, της Παναγίας Σουμελά, να επιτύχουν τόσα πολλά. Να επιτύχουν όχι μόνο όλα αυτά που θαυμάζουμε εδώ στο Πανελλήνιο Ιερό Προσκύνημα της «Παναγίας Σουμελά», αλλά και όσα επιγχάνουν σε όλο τον κόσμο.
Ας μην απογοητευόμεθα, λοιπόν, και εμείς από τις όποιες αποτυχίες αντιμετωπίζουμε. Ας τολμούμε και ας συνεχίζουμε την προσπάθεια με πίστη και εμπιστοσύνη στον Θεό ότι θα επιτύχουμε ο,τι καλό επιδιώκουμε, με τη δική του βοήθεια και χάρη. Και να είμεθα βέβαιοι ότι Εκείνος θα μας την δίδει πλούσια και τη βοήθεια και τη χάρη του, και ιδιαιτέρως με τη συμπαράσταση και την ευλογία και τη σκέπη της Παναγίας μας.
