Με την ευκαιρία της ενάρξεως του νέου Κατηχητικού έτους 2024-2025, ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών απέστειλε μήνυμα προς τον ευσεβή λαό της πόλης, εκφράζοντας τις σκέψεις και τους προβληματισμούς του για τον σύγχρονο κόσμο και τη θέση της Εκκλησίας σε αυτόν.
Στο μήνυμά του, ο Αρχιεπίσκοπος τόνισε τη σημασία της διατήρησης της κληρονομιάς των προγόνων μας και την ανάγκη για ένα αξιακό σύστημα που έχει ως κέντρο τον Ιησού Χριστό και τις ελληνικές αξίες. “Όταν διατηρούμε και παραδίδουμε την κληρονομιά των προγόνων μας, τότε μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι θα έχουμε ένα φωτεινό μέλλον,” σημείωσε. “Με αυτές τις βάσεις, οι μαθητές μας θα μπορούν να ονειρεύονται και να αγωνίζονται με αυτοπεποίθηση και πνευματική δύναμη, γιατί η πίστη τους θα τους έχει δώσει φτερά.”
Ο Αρχιεπίσκοπος αναφέρθηκε επίσης στα σύγχρονα προβλήματα της κοινωνίας, όπως η ενδοοικογενειακή και ενδοσχολική βία και η υποτίμηση του ανθρώπινου προσώπου, τονίζοντας ότι η Εκκλησία καλείται να δείξει την αλήθεια και τον δρόμο προς την αγιότητα. Ενθάρρυνε τους γονείς να μιλήσουν στα παιδιά τους για τα οφέλη της ενοριακής ζωής και τη σημασία της ενεργούς συμμετοχής στην Εκκλησία, σημειώνοντας ότι η ενοριακή συντροφιά προσφέρει πολύτιμα εφόδια για την προσωπική και πνευματική τους ανάπτυξη.
“Αξίζει τον κόπο! Να επιδιώξουμε το καλύτερο για τη νέα γενιά. Να κάνουμε τις θυσίες που χρειάζονται για την καλλιέργεια του χαρακτήρα και της ψυχής μας,” κατέληξε ο Αρχιεπίσκοπος, εκφράζοντας εγκάρδιες ευχές σε όλους για μια ευλογημένη Κατηχητική χρονιά και ζητώντας από τον Θεό να ευλογεί τις οικογένειές τους, χαρίζοντας υγεία, ειρήνη και προκοπή.
Διαβάστε ολόκληρο το μήνυμα του Αρχιεπισκόπου:
Με ιδιαίτερη προσοχή και ενδιαφέρον, αλλά κυρίως με βαθύτατο προβληματισμό, παρακολουθώ τον σύγχρονο βηματισμό της κοινωνίας μας, που βεβαίως επηρεάζει σε σημαντικό βαθμό και την σημερινή νεοελληνική πραγματικότητα. Πολλές φορές αναρωτιέμαι: «Είμαστε σε θέση να συνειδητοποιήσουμε ποιος είναι ο κόσμος που θα κληροδοτήσουμε στις νέες γενιές; Ποιο είναι το αξιακό σύστημα που θα τους παραδώσουμε;». Βλέπω τριγύρω μας να οικοδομείται μία κουλτούρα γενικώτερης απαξίωσης, με επίκεντρο την υλική αυτάρκεια, με προτεραιότητα τον ατομισμό, το συμφέρον και κάθε μορφή ιδιοτέλειας. Πως φθάσαμε αλήθεια έως εδώ; Που είναι τα οράματά μας; Γιατί και πότε χάσαμε τον ορθό δρόμο;
Θεωρούσα πάντοτε ότι η θέση των Χριστιανών δεν είναι η μίζερη καταστροφολογία ούτε η ανώφελη «επανάσταση» από τον καναπέ του σπιτιού μας. Χρέος όλων μας αποτελεί, ως άνθρωποι της Εκκλησίας, να προτάξουμε το πνεύμα και το βίωμα του Ευαγγελίου, δηλαδή την σπουδή της αγάπης και της κατανόησης, της αλληλεγγύης και της διαρκούς καλυτέρευσης τούεαυτού μας.Όμως, τι θέση έχουν όλα αυτά που ο Χριστός δίδαξε στους ανθρώπους σε έναν κόσμο που ταλαιπωρείται βάναυσα από την ενδο-οικογενειακή και την ενδο-σχολική βία, την υποτίμηση του ανθρωπίνου προσώπου, την αδιαφορία για κάθετι ανώτερο και πνευματικό;
Ακριβώς σε μία τέτοια πραγματικότητα καλούμεθα να φανερώσουμε την λυτρωτική αλήθεια, που η παράδοση της Εκκλησίας μας διασώζει για αιώνες τώρα, πως ο άνθρωπος είναι πλασμένος για έναν άλλο τρόπο ζωής: Αυτόν που έχει ως πρόταγμα την αρετή, ως τελικό σκοπό την αγιότητα.
Τις σκέψεις αυτές επιθυμώ να μοιραστώ μαζί σας σήμερα, στο ξεκίνημα μίας νέας Κατηχητικής χρονιάς. Να αρνηθούμε την απογοήτευση και να ενδυθούμε την αγωνιστικότητα. Να μιλήσουμε στα παιδιά και στους νέους μας για την ενοριακή ζωή, που χαρίζει πολύτιμα εφόδια για την δική τους ζωή. Να τους οδηγήσουμε όχι απλώς κοντά αλλά μέσα στην Εκκλησία, για να βιώσουν και να απολαύσουν τον αστείρευτο πνευματικό πλούτο της.
Σε κάθε ενορία της Ιεράς Αρχιεπισκοπής μας εμπνευσμένοι εργάτες του Ευαγγελίου, κληρικοί και λαικοί, βοηθούν τους ανθρώπους, μικρούς και μεγάλους, να γνωρίσουν και να προσφέρουν την αγάπη, την στήριξη, το μοίρασμα, την συνύπαρξη, όλα όσα επιθυμεί η ψυχή του ανθρώπου, όλα όσα ικανοποιούν την πνευματική πείνα και δίψα μας.
Γι’ αυτό, σας παρακαλώ πατρικώς, να αφιερώσετε λίγη ώρα συζητώντας με τα παιδιά σας- και τα εγγόνια σας- για τα οφέλη της ενοριακής συντροφιάς. Εδώ η επικοινωνία με τους άλλους δεν γίνεται μέσω μίας ψυχρής οθόνης από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αλλά μέσα από την ζωντανή κοινωνία με τον συνάνθρωπο και με τον Ίδιο τον Χριστό! Εδώ κοιτάμε ο ένας το πρόσωπο του άλλου και όλοι μαζί την εικόνα του Κυρίου μας Ιησού, που είναι ο μεγάλος Φίλος των παιδιών και των νέων.
Αξίζει τον κόπο! Να επιδιώξουμε το καλύτερο για την νέα γενιά. Να κάνουμε και όποιες θυσίες χρειάζεται για την καλλιέργεια του χαρακτήρα, του ήθους, της αθάνατης και αιώνιας ψυχής μας.
Εύχομαι στους Ιερείς και σε όλα τα Στελέχη της ποιμαντικής της νεότητας καλή δύναμη και ευλογημένη την νέα Κατηχητική χρονιά. Σε όλους απευθύνω εγκάρδιες πατρικές ευχές, ο Θεός να ευλογεί τις οικογένειές σας, να χαρίζει υγεία, ειρήνη, προκοπή και κάθε καλό!