Του π. Ηλία Μάκου
Με επικεφαλής τον Μητροπολίτη Φίερι Νικόλαο, ιερείς, κατηχητές και στελέχη των φετινών τριών κατασκηνωτικών περιόδων της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αλβανίας, βρέθηκαν στην κατασκήνωση της Μονής του Αγίου Αυγουστίνου του Σάρωφ στο Τρίκορφο της Μητρόπολης Φωκίδας, όπου, μαζί με τους υπόλοιπους μοναχούς, τους υποδέχτηκε, τους φιλοξένησε και τους ξενάγησε με πολύ φιλόξενο θερμό και αγαπητικό τρόπο, ο οποίος τους έμεινε βαθιά χαραγμένος στην καρδιά τους, ο ηγούμενος αρχιμανδρίτης Νεκτάριος Μουλατσιώτης.
Εκτός από το ότι τους ενημέρωσε για τη δομή της κατασκήνωσης και τον τρόπο λειτουργίας της, συζήτησε μαζί τους με την εμπειρία και την βαθύτητα και την κατάρτιση και τη σοφία, αλλά και την απλότητα, που τον διακρίνουν, πνευματικά θέματα, που αφορούν στην προσέγγιση των νέων και την εν Χριστώ πορεία τους. Ακόμα συμμετείχαν στη θεία λειτουργία, την ημέρα εορτασμού της ανακομιδής των λειψάνων του αγίου Νεκταρίου.
Ήταν αυτό το ταξίδι, μια ακόμη απόδειξη της αγάπης του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου στους νέους, για τους οποίους, επιθυμεί, και φροντίζει συτηματικά και ουσιαστικά προς τούτο, να αναπτύσσουν όσο το δυνατόν περισσότερες αρετές.
Το βασικό συμπέρασμα από αυτή την επίσκεψη είναι ότι η πίστη, που ενώνει ανθρώπους από διαφορετικές χώρες, είναι κινητήριος μοχλός, κυρίως για τους νέους, να λαχταρούν το αύριο με ελπιδοφόρα αισθήματα. Όμως για να συμβεί αυτό δεν φτάνουν οι ανθρώπινες δυνάμεις, γιατί είναι αδύναμες.
Και αυτός ακόμη ο πιο άξιος, ο πιο έξυπνος, ο πιο καλός, είναι ανεπαρκής και μηδαμινός χωρίς τη βοήθεια του Θεού και τη χειραγωγία Του.
Γι’ αυτό οι νέοι ας εμπιστεύονται τα νιάτα τους στη δύναμη του παντοδύναμου Θεού. Να του λένε: “Εμψύχωσέ μας Κύριε για να γίνουμε δυνατοί και να προχωρήσουμε σταθερά”. Έτσι αξιοποιούν τα τάλαντά τους-λίγα ή πολλά-με την καθοδήγηση Του.
Ποσδοκώντας το αύριο οι νέοι σ’ αυτούς τους δύσκολους καιρούς μπορούν να πετύχουν το καλύτερο, αντλώντας από την Ορθοδοξία μας, η οποία είναι μια ανεξάντλητη πηγή, όπου δεν κατεβαίνει κάτω λαγήνι, χωρίς να ανεγεμάτο χρυσάφι.
Οι Ορθόδοξοι νέοι της Αλβανίας διδάσκονται από τον Αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο, δια των λόγων και των έργων του, ότι το φως διώχνει το σκοτάδι. Τον θάνατο τον καταργεί η Ζωή. Φως αληθινό και Ζωή αληθινή είναι ο Χριστός και η διδασκαλία Του. Ποιος δεν θέλει το φως; Ποιος δεν επιθυμεί τη ζωή;
Και όμως! Ψυχές, που έπρεπε να απολαμβάνουν τα δύο αυτά αγαθά, χωρίς κανείς να έχει δικαίωμα να τους τα στερήσει, δυστυχώς δεν τα χαίρονται. Δεν πηγαίνουν προς το Φως. Τι κρίμα:Πόσοι νέοι! Αντί να ατενίζουν προς το Φως, ακολουθούν καταστάσεις “εν χώρα και σκια θανάτου”. Σε μέρη σκοτεινά της αμαρτίας. Εκεί όπου το κακό έχει απλωμένο πάνω τους το δρεπάνι.
Μόνο με το Φως του Ευαγγελίου του Χριστού είναι δυνατόν να αποφύγει ο νέος την πλάνη και να σταδιοδρομήσει με επιτυχία. Μόνο το Φως του Χριστού χαρίζει χαριτωμένη και ανώτερη ζωή. Την πνευματική ζωή…
