Του π. Ηλία Μάκου
Οι πιστοί στην Αλβανία, προσήλθαν στους ναούς και εόρτασαν το μεγάλο γεγονός της Μεταμορφώσεως του Χριστού, όπου αποκαλύπτονται μερικές ακτίνες από τη δόξα και τη λαμπρότητα του Θεού, που μέχρι τότε σκέπαζε η ανθρώπινη φύση.
Και ευλογήθηκαν, κατά την παράδοση, τα σταφύλια στο τέλος της Θείας Λειτουργίας.
Στο ναό Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στα Τίρανα, στο Πνευματικό Κέντρο “Θαβώρ”, ιερούργησε ο Επίσκοπος Βίλιδος Άστιος, συμπαραστατούμενος από ιερείς της περιοχής.
Στο ναό Μεταμορφώσεως Κορυτσάς ιερούργησε ο Μητροπολίτης Ιωάννης και στο κήρυγμα αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, ότι η δόξα του Κυρίου, που είδαν οι μαθητές, είναι μια πρόγευση εκείνης, που θα ζήσουμε κατά τη Δευτέρα Παρουσία Του.
Στο ναό Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στη πόλη Γκράμσι προξήρχε ο Μητροπολίτης Ελμπασάν Αντώνιος, ενώ προς το τέλος της Θείας Λειτουργίας, λιτανεύτηκε περιμετρικά του προαύλιου χώρου η εικόνα της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος.
Επίσης και στις Μητροπόλεις Βερατίου (μετά το τέλος της Θείας Λειτουργίας εψάλη τρισάγιο στον μακαριστό Μητροπολίτη Βερατίου και Κανίνης κυρό Ιγνάτιο), Αργυροκάστρου και Φίερι, έγιναν λατρευτικές εκδηλώσεις για τη Μεταμόρφωση του Σωτήρος, κατά την οποία οι μαθητές του Χριστού θαμπώθηκαν και τρόμαξαν από το εκπληκτικό θέαμα.
Η λαμπρότητα της μορφής του Κυρίου τους συγκλόνισε. Λησμόνησαν τα γήινα και μια επιθυμία ιερή τους φλόγισε. Να πλημμυρίσουν οι ψυχές του από τη μέθη της θείας χαράς.
Αυτό οφείλουμε να επιδιώκουμε και οι πιστοί, μέσω της μεταμόρφωσης του εαυτού μας. Και θα την καταφέρουμε τη μεταμόρφωσή μας, αν δεν λησμονούμε ή δεν παραμελούμε τις υποχρεώσεις μας. Αν κάνουμε ό,τι πρέπει ως Ορθόδοξοι και όπως πρέπει.
Σήμερα φθάσαμε στο σημείο να δίνουμε συγχαρητήρια σ’ εκείνον, που εκτελεί το χριστιανικό του καθήκον. Ενώ αυτό είναι μια υποχρέωση των πιστών.
Ξέρετε γιατί; Διότι λιγοστεύουν ολοένα όσοι είναι συνεπείς στα καθήκοντά τους. Αυτό σημαίνει πως ποιοτικά κατεβαίνουμε.
Για το καλό μας οφείλουμε, μεταμορφωμένοι, διαρκώς να ανεβαίνουμε. Και δεν υπάρχει φόβος να αποτύχει η μεταμόρφωσή μας όταν συνεργαζόμασε με τον Θεό, για τον Θεό, υπό τον Θεό…
Έτσι μας θέλει ο Θεός, να έχουμε μαζί Του κοινοπραξία. Από κοινού, δηλαδή μαζί Του, να εργαζόμαστε για την μεταμόρφωσή μας και να την πετυχαίνουμε με ασφαλείς προϋποθέσεις. Να γίνουμε κτίστες και οικοδόμοι του εαυτού μας.
Η μεταμόρφωση, η ηθική μεταμόρφωση, που είναι καρπός της ζωντανής πίστης στον Χριστό και της προόδου στην αρετή, πρέπει να είναι βασικό γνώρισμα του Χριστιανού. Ο δοκιμαζόμενος από θλίψεις πιστός υπομένει, επειδή πιστεύει στον Θεό. Και η πίστη τον στηρίζει να μεταμορφώσει τη ζωή του.
Αυτή η μεταμόρφωση κάμνει τον Χριστιανό αισιόδοξο και ειρηνικό και τον κρατάει ασάλευτο και δυνατό στον αγώνα της ζωής. Γιατί δεν προέρχεται από άνθρωπο, που οποιοσδήποτε και αν είναι, τυγχάνει σαθρός και αδύνατος από τη φύση του, θνητός και παροδικός. Αλλά προέρχεται από τον Θεό, που είναι αιώνιος, αναλλοίωτος, παντοδύναμος.
